French
DeutschSebastian Karpiniuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Sebastian Karpiniuk (1 marca 2010) | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1972 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 2010 |
| Poseł na Sejm RP V i VI kadencji | |
| Okres | od 2005 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 | |
_DSCF1113.JPG)
Sebastian Marek Karpiniuk (ur. 4 grudnia 1972 w Kołobrzegu, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku[1]) – polski polityk, prawnik i samorządowiec, radca prawny, poseł na Sejm V i VI kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Marka i Danuty[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, następnie uzyskał uprawnienia radcy prawnego. Pracował jako rzecznik prezydenta Kołobrzegu i w kancelarii radcowskiej. Od 2004 do 2005 pełnił funkcję zastępcy prezydenta Kołobrzegu.
W latach 90. działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, następnie w Unii Wolności. Od 2001 należał do Platformy Obywatelskiej. Był członkiem zarządu miejskiego Klubu Piłkarskiego Kotwica Kołobrzeg[2]. Był także członkiem Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci”, w 2002 został jego wiceprzewodniczącym w województwie zachodniopomorskim[3].
Z listy PO w wyborach parlamentarnych w 2001 bezskutecznie kandydował do Sejmu. W wyborach w 2005 został wybrany na posła V kadencji w okręgu koszalińskim. Był wiceprzewodniczącym Parlamentarnego Zespołu Miłośników Historii. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 25 827 głosów.
W lutym 2008 wszedł w skład sejmowej komisji śledczej do zbadania sprawy zarzutu nielegalnego wywierania wpływu na funkcjonariuszy policji, służb specjalnych, prokuratorów i osoby pełniące funkcje w organach wymiaru sprawiedliwości. 19 lutego 2009 został jej przewodniczącym w miejsce Andrzeja Czumy, który zrezygnował z tej funkcji w związku z powołaniem na urząd ministra sprawiedliwości. 22 października tego samego roku zrezygnował z członkostwa w tej komisji.
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[4]. Został pochowany w rodzinnym mieście 21 kwietnia tego samego roku[5].
Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
28 kwietnia 2010 rada miejska w Kołobrzegu przyjęła uchwały o nadaniu mu honorowego obywatelstwa miasta oraz o nadaniu jego imienia Miejskiemu Stadionowi Piłkarskiemu[2].
W 2010 został laureatem plebiscytu „Srebrne Usta 2009” organizowanego przez Program III Polskiego Radia, za powiedzenie Prawda jest tylko jedna. I prawda leży zawsze tam, gdzie leży[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sebastian Karpiniuk. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-03-10].
- ↑ a b Stadion imienia Sebastiana Karpiniuka. rp.pl, 28 kwietnia 2010. [dostęp 2010-08-06].
- ↑ Władze wojewódzkie Młodych Demokratów. Niezależne Media, 6 lutego 2002. [dostęp 2022-04-10].
- ↑ Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2012-09-06].
- ↑ Joanna Kowalewska: Seba, bracie, odpoczywaj w spokoju!. gazeta.pl, 21 kwietnia 2010. [dostęp 2010-08-06].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.
- ↑ Srebrne Usta 2009. polskieradio.pl, 9 marca 2012. [dostęp 2017-04-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2010-08-06].