Sandy Carmichael – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sandy Carmichael
Pełne imię i nazwisko

Alexander Bennett Carmichael

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1944
Glasgow

Data śmierci

27 października 2021

Wzrost

188 cm

Masa ciała

98 kg

Rugby union
Pozycja

filar

Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
1962–1978 West of Scotland
1964–1977 Glasgow District
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
1967–1978  Szkocja 50 (3)
1971–1974 British and Irish Lions 0 (0)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Sandy Carmichael (ur. 2 lutego 1944 w Glasgow, zm. 27 października 2021) – szkocki rugbysta grający na pozycji filara młyna, reprezentant kraju, pierwszy Szkot, który osiągnął liczbę pięćdziesięciu testmeczów, trener.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Belmont, a następnie do Loretto School w Musselburgh[1]. Podczas nauki przez dwa lata występował w pierwszej drużynie tej szkoły, początkowo w trzeciej linii młyna, otrzymując powołanie do szkockiej reprezentacji na odwołany ostatecznie mecz z angielskimi rówieśnikami. Z sukcesami uprawiał wówczas także hokej (uczestnicząc w sprawdzianach kadry narodowej) oraz lekkoatletykę, zdobywając medale w juniorskich mistrzostwach kraju i ustanawiając rekord w pchnięciu kulą. Występował także w Highland games[1][2].

W latach 1962–1978 związany był z klubem West of Scotland, zaś od 1964 roku grał dla regionalnej drużyny Glasgow District (poprzednika Glasgow Warriors), wygrywając z nią dwukrotnie ogólnoszkockie mistrzostwa[1][2].

W latach 1967–1978 rozegrał pięćdziesiąt testmeczów dla szkockiej reprezentacji, będąc pierwszym zawodnikiem, który osiągnął tę barierę[3][2][1][4].

Wystąpił w szesnastu spotkaniach British and Irish Lions podczas tournée w 1971 i 1974, jednak w żadnym testmeczu. Podczas pierwszej wyprawy będąc faworytem do składu na mecze międzynarodowe z All Blacks musiał przedwcześnie powrócić do kraju z powodu uszkodzeń twarzy, którego doznał podczas brutalnego pojedynku z Canterbury; trzy lata później zagrał natomiast w dziesięciu meczach w Afryce południowej[5][6][1][2]. Przez dekadę dwudziestokrotnie zagrał też dla Barbarians, w tym także w meczu z Nową Zelandią w 1973 roku[7][1].

Po zakończeniu kariery sportowej trenował zespół West of Scotland, a także zaangażował się w szkolenie drużyn kobiet, zarówno na poziomie klubowym, jak i reprezentacyjnym[1][2].

Varia[edytuj | edytuj kod]

  • Urodzony w rodzinie Davida, księgowego i radnego, oraz Jessie; dwóch braci – David i Peter. Jego dziadkiem był Alexander Bennett, gracz Celtic i Rangers, jedenastokrotny reprezentant Szkocji w piłce nożnej[1][2].
  • W 1977 roku został Kawalerią Orderu Imperium Brytyjskiego[8].
  • Został przyjęty do hali sław szkockiego rugby w inauguracyjnej edycji w 2010 roku[1][9][10].
  • Prowadził w Glasgow firmę wynajmującą sprzęt budowlany. Dwukrotnie żonaty, czwórka dzieci: z Avril – Trevor i Melanie; następnie z Alison – Ruairidh i Rhona[2][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Obituary: Sandy Carmichael, Rugby player who was first Scot to earn 50 caps. scotsman.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-28)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g Obituary: Sandy Carmichael. scottishrugby.org. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-01)]. (ang.).
  3. ↑ Sandy Carmichael @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)]. (ang.).
  4. ↑ Former Scotland prop Sandy Carmichael passes away aged 77. heraldscotland.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-19)]. (ang.).
  5. ↑ Two-time tourist Sandy Carmichael dies aged 77. lionsrugby.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
  6. ↑ #497 Sandy Carmichael. lionsrugby.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
  7. ↑ Player Archive – A.B. Carmichael. barbarianfc.co.uk. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
  8. ↑ „The London Gazette”. 47234, s. 7094, 11th June 1977. [zarchiwizowane z adresu 2017-06-06]. (ang.). 
  9. ↑ Scottish Rugby Inducts Dynamic Dozen to Hall of Fame. scottishrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2022-04-10]. (ang.).
  10. ↑ Hall of Fame. scottishrugby.org. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
  11. ↑ Sandy Carmichael: Still in love with rugby at 71. scotsman.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-26)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sandy_Carmichael&oldid=73403040”