Sanatorium Podhale w Połczynie-Zdroju – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sanatorium Podhale
b. Kurhaus
b. städtisches Kurhaus
b. Polzin Kurhaus
b. Sanatorium Deutscher Osten
Symbol zabytku nr rej. obiekt proponowany do wpisu do rejestru zabytków
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Połczyn-Zdrój

Adres

ul. Solankowa 6

Typ budynku

sanatorium

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1894

Ukończenie budowy

1896

Zniszczono

1945–1947

Odbudowano

1947–1948

Kolejni właściciele

Kasa Miejska (1918-1933)
dr Walter Goldmund (1933–1945)
Armia Czerwona (1945–1947), Uzdrowisko Połczyn (1947–2010)

Obecny właściciel

Uzdrowisko Połczyn, Grupa PGU S.A. (od 2011)

Położenie na mapie Połczyna-Zdroju
Mapa konturowa Połczyna-Zdroju, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sanatorium Podhaleb. ''Kurhaus''b. ''städtisches Kurhaus''b. ''Polzin Kurhaus''b. ''Sanatorium Deutscher Osten''”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Sanatorium Podhaleb. ''Kurhaus''b. ''städtisches Kurhaus''b. ''Polzin Kurhaus''b. ''Sanatorium Deutscher Osten''”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sanatorium Podhaleb. ''Kurhaus''b. ''städtisches Kurhaus''b. ''Polzin Kurhaus''b. ''Sanatorium Deutscher Osten''”
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego
Mapa konturowa powiatu świdwińskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sanatorium Podhaleb. ''Kurhaus''b. ''städtisches Kurhaus''b. ''Polzin Kurhaus''b. ''Sanatorium Deutscher Osten''”
Położenie na mapie gminy Połczyn-Zdrój
Mapa konturowa gminy Połczyn-Zdrój, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sanatorium Podhaleb. ''Kurhaus''b. ''städtisches Kurhaus''b. ''Polzin Kurhaus''b. ''Sanatorium Deutscher Osten''”
Ziemia53°45′37,141″N 16°05′31,776″E/53,760317 16,092160
Strona internetowa

Szpital Uzdrowiskowy Podhale – obiekt sanatoryjny uzdrowiska Połczyn-Zdrój, zarządzany obecnie przez spółkę Uzdrowisko Połczyn. Zlokalizowany przy ul. Solankowej 6, górując nad francuską częścią parku zdrojowego i położonym w nim amfiteatrem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zbudowany z inicjatywy władz miejskich w 1894–1896 jako Kurhaus (Dom Zdrojowy). Inne używane nazwy – Städtisches Kurhaus (Miejski Dom Zdrojowy) lub Polzin Kurhaus (Połczyński Dom Zdrojowy). Pełnił też funkcje ogólnomiejskie, gdyż umieszczono w nim salę widowiskową na 200 miejsc przy około 120 miejscach dla kuracjuszy. W okresie 1918–1928 funkcję dyrektora sanatorium sprawował Eduard Dallach[1]. W latach 30. nosił nazwę Sanatorium Deutscher Osten (Sanatorium Niemiecki Wschód). W okresie II wojny światowej pełnił funkcję lazaretu, w latach 1945–1947 Armii Czerwonej[potrzebny przypis].

Na początku lat 50. XX wieku w sanatorium prof. Henryk Gromadzki z Akademii Medycznej w Gdańsku utworzył ośrodek balneologii ginekologicznej zajmujący się leczeniem niepłodności i chorób kobiecych, co zrodziło powiedzenie: „Chcesz mieć córkę albo syna, przyślij żonę do Połczyna”[potrzebny przypis].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wcześniej zarządzający hotelem „Remus” w Białogardzie[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sanatorium Deutscher Osten, vorm. städtisches Kurhaus, staatl. anerkannte Privatkrankenanst. f. Rheumatismuskranke, Bad Polzin: Rheuma, Gicht, Ischias, Frauenleiden, Sanatorium Deutscher Osten, 1938, 10 s.
  • Program opieki nad zabytkami na lata 2009–2012 miasta i gminy Połczyn-Zdrój, Biuro Dokumentacji Zabytków w Szczecinie 2008, 106 s.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]