San Giacomo in Paludo – Wikipedia, wolna encyklopedia

San Giacomo in Paludo
Ilustracja
Z lotu ptaka (fot. Anton Nossik)
Kontynent

Europa

Państwo

 Włochy

Akwen

Morze Adriatyckie

Powierzchnia

0.012496 km²

Populacja (2014)
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „San Giacomo in Paludo”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „San Giacomo in Paludo”
Ziemia45°28′10″N 12°22′45″E/45,469444 12,379167

San Giacomo in Paludo (wł. święty Jakub na mokradłach) − wyspa Laguny Weneckiej na północy Morza Adriatyckiego, u wybrzeży Wenecji Euganejskiej.

Znajduje się między Murano z Madonna del Monte. Oblewają ją wody kanału Scomenzera San Giacomo. Wyspa ma wielkość 12 496 , z których 11 896 są zabudowane[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1046 Orso Badoer oddał wyspę Giovanniemu Trono z Mazzorbo, by ten wzniósł na niej klasztor pod wezwaniem św. Jakuba Większego Apostoła. Klasztor miał przyjmować pielgrzymów i podróżnych. W 1238 klasztor przejęły mniszki cysterki. Zakonnice przeniosły się do opactwa Santa Margherita na Torcello w 1440. W 1456 zabudowa była wykorzystana jako lazaret. W XVI wieku na wyspie osiedlili się franciszkanie konwentualni. Zakonnicy często musieli naprawiać wały przeciwpowodziowe. W 1810 Napoleon wprowadził zakaz używania habitu zakonnego i likwidację dóbr kościelnych[2]. Klasztor zamknięto i zburzono. Wyspę zaadaptowano na potrzeby militarne[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. San Giàcomo in Palude. goo.gl. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  2. Paola Ircani Menichini. 1810 - 2010: la soppressione degli Ordini religiosi in Toscana. „Reality Magazine”. 55 (1/2010). s. 42-43. (wł.). 
  3. Dalla concessione alla vendita diretta a trattativa privata dell’Isola di San Giacomo in Paludo (laguna di Venezia). vasonlus.it, 2014-01-15. [dostęp 2015-01-08]. (wł.).