Salomón Lerner Ghitis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Salomón Lerner Ghitis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1946
Lima

Premier Peru
Okres

od 28 lipca 2011
do 11 grudnia 2011

Przynależność polityczna

niezależny

Poprzednik

Rosario Fernández

Następca

Oscar Valdés

Salomón Lerner Ghitis (ur. 4 lutego 1946 w Limie) – peruwiański polityk, premier Peru od 28 lipca do 11 grudnia 2011.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Salomón Lerner Ghitis ma żydowskie pochodzenie. W latach 1962–1967 studiował inżynierię przemysłową na Państwowej Politechnice Peruwiańskiej. W 1969 ukończył Instituto Tecnológico y de Estudios Superiores de Monterrey w Monterrey, a w 1989 Instytut Technologii Technion w Hajfie[1].

W czasie rządów Juana Velasco Alvarado pełnił funkcję dyrektora Państwowego Zakładu Handlu Mąką i Olejem Rybnym (EPCHAP)[1].

W 1997 zajmował stanowisko prezesa CPN Radio, a od września 1997 do maja 1998 wchodził w skład zarządu telewizji Frecuencia Latina. W latach 90. XX w. pełnił również funkcję dyrektora banków Banco del Progreso oraz NBK Bank. Z drugiego z nich odszedł w czasie kryzysu, w lipcu 2000[1].

W 2001 został koordynatorem obywatelskiego stowarzyszenia Asociación Civil Transparencia, przez co w czasie wyborów powszechnym w 2001 pełnił funkcję obserwatora. Wchodził również w skład redakcji dziennika „La República”[1]. W czasie prezydentury Alejandro Toledo był prezesem Korporacji Rozwoju Finansowego (Corporación Financiera de Desarrollo, Cofide)[2].

W ciągu kariery zawodowej pełnił także funkcje prezesa Korporacji Bawełnianej Peru (Corporación Algodonera del Perú), Instytutu Rozwoju Gospodarczego i Społecznego (Desarrollo Económico y Social) oraz członka Kapituły Inżynierów Przemysłowych Kolegium Inżynierów Peru[1].

21 lipca 2011 prezydent elekt Ollanta Humala ogłosił wybór Lernera Ghitisa na stanowisko przyszłego premiera Peru[1][2]. Wraz z pozostałymi członkami rządu, został on zaprzysiężony 28 lipca 2011, w dniu inauguracji prezydentury Humali[3].

Funkcję szefa rządu pełnił do grudnia 2011. 10 grudnia 2011 złożył dymisję na ręce prezydenta. Jego rezygnacja nastąpiła kilka dni po wprowadzeniu przez prezydenta stanu wyjątkowego z powodu protestów społecznych przeciwko budowie kopalni złota i miedzi w regionie Cajamarca. Mieszkańcy sprzeciwiali się zagranicznej inwestycji, obawiając się zanieczyszczenia środowiska i skażenia zasobów wodnych. Premier, pomimo prowadzenia rozmów z mieszkańcami regionu, nie osiągnął porozumienia w tej sprawie[4][5]. Na stanowisku 11 grudnia 2011 zastąpił go minister spraw wewnętrznych Oscar Valdés[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f ¿Quién es Siomi Lerner, el primer ministro de Ollanta Humala?. elcomercio.pe, 21 lipca 2011. [dostęp 2011-07-25]. (hiszp.).
  2. a b Humala designa: Salomón Lerner asumirá jefatura del gabinete y Miguel Castilla dirigirá el MEF. americaeconomia.com, 21 lipca 2011. [dostęp 2011-07-25]. (hiszp.).
  3. Ollanta Humala is sworn in as new Peru president. BBC News, 28 lipca 2011. [dostęp 2011-07-31]. (ang.).
  4. Peru PM Salomon Lerner in surprise resignation. BBC News, 10 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-11]. (ang.).
  5. Peru’s Humala picks ex-army officer to lead Cabinet. Reuters, 10 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-11]. (ang.).
  6. Peru’s President Humala swears in new cabinet. BBC News, 12 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-13]. (ang.).