SMS S 51 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie | |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby | 7 września 1915 |
Wycofanie ze służby | 1918 |
Los okrętu | złomowany w 1918 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | projektowa 802 t |
Długość | na linii wodnej: 79,0 m , |
Szerokość | 8,4 m |
Zanurzenie | 2,8 m |
Napęd | |
3 kotły parowe turbiny parowe Schichau 2 śruby napędowe 24 000 KM | |
Prędkość | 34 węzły |
Zasięg | 1605 mm/17 w. |
Uzbrojenie | |
3 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm 24 miny | |
Załoga | 85 |
S 51 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Trzecia jednostka typu S 49. Okręt wyposażony w trzy kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 252 tony. W 1918 roku internowany w Scapa Flow. 21 czerwca 1919 roku osadzony na płyciźnie po próbie samozatopienia. Złomowany w 1922 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.