French
DeutschSM U-55 (1916) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 SM U-55 w służbie w Japonii w 1919 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy | sierpień 1914 |
| Położenie stępki | 28 grudnia 1914 |
| Wodowanie | 18 marca 1916 |
 Kaiserliche Marine | |
| Wejście do służby | 8 czerwca 1916 |
| Wycofanie ze służby | 26 listopada 1918 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
| Nazwa | O-3 |
| Wejście do służby | 1920 |
| Wycofanie ze służby | marzec 1921 |
| Los okrętu | poddany 26 listopada 1918 Japonii, w 1923 roku Pomocnicza jednostka pływająca Nr. 2538 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 65,2 m |
| Szerokość | 6,4 m |
| Zanurzenie | 3,6 m |
| Zanurzenie testowe | 50 metrów |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe | 4 x 500 mm (dziób-rufa) |
| Załoga | 38 |
SM U-55 – niemiecki okręt podwodny typu U-51 zbudowany w stoczni Germaniawerft w Kilonii w latach 1914-1916. Wodowany 18 marca 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 8 czerwca 1916 roku. Służbę rozpoczął w II Flotylli, a jego dowódcą został kapitan Wilhelm Werner[1]. U-55 w czasie czternastu patroli zatopił 64 statki o łącznej pojemności 113 742 BRT, uszkodził 7 statków o łącznej pojemności 26 161 BRT oraz dwa zajął jako pryzy. 29 lipca 1916 roku okręt został przydzielony do II Flotylli.
17 lipca 1918 roku U-55 zatopił brytyjski transatlantyk RMS „Carpathia”. Parowiec był w czasie rejsu z Liverpoolu do Bostonu. W wyniku ataku torpedowego zginęło 5 osób.
10 sierpnia 1918 roku Wilhelm Werner został zastąpiony przez kapitana Alexandra Weißa[2].
26 listopada 1918 roku U-55 został poddany Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej, gdzie został oznaczony jako O-3 i służył do marca 1921 roku. W okresie od marca do czerwca 1921 roku został przebudowany w stoczni w Sasebo i na krótko służył jako pomocnicza jednostka pływająca Nr 2538.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wilhelm Werner (6 czerwca 1888 - 14 maja 1945), pierwszy dowódca okrętu, który za jego kadencji zatopił 60 statków nieprzyjaciela. Wcześniej dowódca SM UB-9 oraz SM UB-7. Odznaczony 18 sierpnia 1918 roku Pour le Mérite. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Alexander Weiß (2 stycznia 1883 - ?) - Uboat.net WWI U-boat commanders.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 28. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 177. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 104. ISBN 1-85367-623-3.