Słowiańsk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Słowiańsk
Слов'янськ
Ilustracja
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 doniecki

Zarządzający

Lach Wadym Mychajłowycz

Wysokość

74 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności


106 972[1]

Nr kierunkowy

+380-6262

Kod pocztowy

84100-84129

Położenie na mapie obwodu donieckiego
Mapa konturowa obwodu donieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Słowiańsk”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Słowiańsk”
Ziemia48°52′12″N 37°37′12″E/48,870000 37,620000
Strona internetowa

Słowiańsk (ukr. Слов'янськ, Słowjanśk; ros. Слaвянск, Sławiansk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, w obwodzie donieckim, w Donieckim Zagłębiu Węglowym, położone nad rzeką Kazennyj Toreć, siedziba administracyjna rejonu słowiańskiego nie wchodząca jednak w jego skład. Ośrodek wydobycia soli kamiennej, przemysłu chemicznego, maszynowego, materiałów budowlanych i spożywczego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1645 roku Kozacy zbudowali w pobliżu słonego jeziora Ropne48°52′16,7″N 37°38′11,5″E/48,871295 37,636517 warownię Tor. Wokół twierdzy wyrosła osada, której mieszkańcy trudnili się warzeniem soli i handlem. Za datę powstania miasta uważa się rok 1676. W 1784 roku Tor zmienił nazwę na Słowiańsk.

Słowiańsk pojawił się w mediach światowych w trakcie rozruchów wywołanych przez rosyjskich separatystów w kwietniu 2014 roku. Ukraińska armia próbowała szturmować miasto 24 kwietnia, ale poza likwidacją kilku posterunków prorosyjskich bojowników nic nie osiągnęła. Kolejny, tym razem zwycięski szturm został podjęty 2 maja 2014[2]. Ostatecznie miasto zostało wyzwolone spod wpływów separatystów w pierwszych dniach lipca 2014 r. Od 2022 miasto ponownie stało się celem ataków, tym razem podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę[3] - ostrzały prowadzone przez stronę rosyjską doprowadziły m.in. do uszkodzenia budynków mieszkalnych oraz śmierci ofiar cywilnych[4].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Skład narodowościowy miasta w 1939 roku na podstawie radzieckiego spisu powszechnego[5]:

  1. Ukraińcy: 58 627 (75,32%)
  2. Rosjanie: 14 798 (19,01%)
  3. Żydzi: 2 050 (2,63%)
  4. Białorusini: 426 (0,55%)
  5. Niemcy: 306 (0,39%)
  6. Grecy: 215 (0,28%)


Skład narodowościowy miasta w 2001 roku na podstawie ukraińskiego spisu powszechnego[6]:

  1. Ukraińcy: 104 423 (73,09%)
  2. Rosjanie: 33 649 (23,55%)
  3. Turcy: 829 (0,58%)
  4. Białorusini: 766 (0,54%)
  5. Ormianie: 592 (0,41%)
  6. Grecy: 320 (0,22%)
  7. Cyganie: 279 (0,20%)
  8. Azerowie: 208 (0,15%)

Liczba mieszkańców w latach:

  • 2012 – 117 994[7]
  • 2013 – 117 445[7]
  • 2014 – 116 694[7]
  • 2019 – 109 812[8]
  • 2021 – 106 972[1]

Osoby związane z miastem[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online], ukrcensus.gov.ua [dostęp 2021-08-18] (ukr.).
  2. Atak ukraińskich sił na separatystów w Słowiańsku - Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  3. Andrzej Wilk, Piotr Żochowski: Na froncie bez zmian. 216. dzień wojny. osw.waw.pl, 2022-09-28. [dostęp 2023-07-17].
  4. Wojna w Ukrainie. Ostrzał Słowiańska. Media: Liczba zabitych wciąż rośnie. polsatnews.pl, 2023-04-15. [dostęp 2023-07-17].
  5. Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-27].
  6. WebCite query result [online], webcitation.org [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  7. a b c ЧИСЕЛЬНІСТЬ НАЯВНОГО НАСЕЛЕННЯ УКРАЇНИ на 1 січня 2014 року [online] [dostęp 2021-08-18] (ukr.).
  8. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.21

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]