Sławomir Górzyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sławomir Górzyński
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1962
Belgrad

Zawód, zajęcie

historyk, wydawca, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Strona internetowa

Sławomir Górzyński (ur. 21 sierpnia 1962 w Belgradzie) – polski historyk, heraldyk, wydawca, współautor i współredaktor serii Ziemianie polscy XX wieku, od 1989 roku redaktor naczelny Biuletynu Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, od 2010 Rocznika Polskiego Towarzystwa Heraldycznego; redaktor naczelny "Rocznika Skierniewickiego"[1], zastępca redaktora kwartalnika „Forum Artis Rhetoricae”[2]; współredaktor serii Szlachta i ziemiaństwo na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej, członek redakcji serii „Społeczeństwo staropolskie. Seria nowa”.

Wspólnie z Tadeuszem Epszteinem opublikował odnaleziony rękopis K. Pułaskiego: Kronika polskich rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Ukrainy. Jest autorem ponad stu sześćdziesięciu[potrzebny przypis] prac naukowych, książek, artykułów z zakresu historii i nauk pomocniczych historii (głównie epigrafiki, heraldyki, genealogii, chronologii i biografistyki) m.in. w: Miscellanea Historico-Archivistica, Biuletynie Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Roczniku Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Archeionie, Adlerze, Computer und Genealogie. Zajmuje się heraldyką, dziejami elit głównie ziemiaństwa i szlachty; kolejnym obszarem badawczym są dzieje emigracji polskiej, głównie we Francji. Właściciel Edition La Rama (Francja).

Był koordynatorem projektu realizowanego w latach 2019-2021 przez Polskie Towarzystwo Historyczne mającego na celu utworzenie muzeum poświęconego Liceum Polskiemu w Villard-de-Lans[3][4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1981–1986), gdzie uzyskał stopień magistra[5]. Był stypendystą Rządu Republiki Francji w Paryżu.

W latach 1987–1992 był doktorantem Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. W 1991 roku, wraz z Krzysztofem Dąbrowskim, założył Wydawnictwo DiG, które specjalizuje się w publikowaniu książek historycznych zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych oraz źródeł. W ramach działalności wydawnictwa uruchomił serie: Ziemianie polscy XX wieku, Człowiek. Symbol. Historia, Pamiętniki Polskie XVII–XX wieku, Ludzie Niezwyczajni, Szlachta polska. Zajmuje się także wydawaniem periodyków: Dzieje Najnowsze (od 1993 roku), Przegląd Historyczny (od 1999 roku), Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego (od 1993)[6], Rocznik Skierniewicki (od 2021)[7], Miscellanea Historico-Archivistica (od 1994[8]).

W 2007 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie za rozprawę Arystokracja polska w Galicji. Studium heraldyczno-genealogiczne, a w 2013 roku stopień naukowy doktora habilitowanego, nadany przez Radę Naukową Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[5][9]. Był profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Historii Uniwersytetu w Opolu. 23 stycznia 2023 roku otrzymał postanowieniem Prezydenta tytuł profesora nauk humanistycznych[10]. Jest recenzentem prac doktorskich oraz habilitacyjnych. Członek Komisji Habilitacyjnych[5].

Jest żonaty z Iwoną Dacką-Górzyńską, z którą ma dwóch synów: Dobrogosta i Ewarysta urodzonych w 2008 roku. Najstarszy syn Krzysztof Aleksander urodził się w 1987 roku.

Przynależność do organizacji[edytuj | edytuj kod]

Uhonorowania[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Autor[edytuj | edytuj kod]

Współautor[edytuj | edytuj kod]

  • Herby szlachty polskiej, wraz z Jerzym Kochanowskim, Adamem Jońcą, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1990, wyd. III 1992, ISBN 83-230-0349-1.
  • Inskrypcje grobów polskich na cmentarzach w Paryżu – Montmartre, Saint Vincent, Batignolles, oprac. Andrzej Biernat, Sławomir Górzyński, Piotr Ugniewski; pod red. A. Biernata; Zarząd Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych, Warszawa 1986
  • Inskrypcje grobów polskich na cmentarzach w Paryżu – Père Lachaise, oprac. Andrzej Biernat, Sławomir Górzyński, Piotr Ugniewski; pod red. A. Biernata; Zarząd Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych, Warszawa 1991
  • Spis szlachty guberni grodzieńskiej, mińskiej, mohylowskiej, smoleńskiej i witebskiej, Wydawnictwo DiG 1992
  • Polacy pochowani na Cmentarzu Montmartre oraz Saint-Vincent i Batignolles w Paryżu, Wydawnictwo DiG 1999
  • Spis ziemian Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1930- wydawany według województw: warszawskiego, lubelskiego, lwowskiego, kieleckiego; autor tomów dotyczących województwa krakowskiego, poleskiego, wołyńskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego, poznańskiego, Wydawnictwo DiG 1989-1998
  • Heroldia Królestwa Polskiego. Katalog wystawy, Wydawnictwo DiG 2001, ISBN 83-7181-234-5.
  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Indeks nazwisk oprac. wraz z Szymonem Konarskim, Warszawa, Wydawnictwo DiG 1995
  • Indeks nazwisk do „Herbarza polskiego” Adama Bonieckiego, oprac. wraz z Szymonem Konarskim, Warszawa, Wydawnictwo Arbor DiG 1993
  • Regestr diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784, wydanie i oprac., wstęp i przypisy wspólnie z Krzysztofem Chłapowskim, Warszawa 2006, Wydawnictwo DiG, ISBN 83-7181-333-3.
  • Polacy pochowani na cmentarzu w Montresor, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2008
  • Radziwiłłowie herbu Trąby, Sławomir Górzyński [et al.]; Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych. Archiwum Główne Akt Dawnych, Warszawa 1996, ISBN 83-85490-62-0.
  • K. Pułaski, Kronika polskich rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Ukrainy: monografie i wzmianki. T. 2 / przez Kazimierza Pułaskiego; wstęp, oprac. tekstu, przypisów oraz indeksu Tadeusz Epsztein i Sławomir Górzyński, Warszawa 2004, Wydawnictwo DiG, ISBN 83-7181-317-1.
  • Dumy i dumki, czyli Prawdziwa powieść. T. 1 / Benedykt Tyszkiewicz; do druku podał Sławomir Górzyński, Warszawa 2006, Wydawnictwo DiG ISBN 978-83-7181-362-7.
  • Dumy i dumki, czyli Prawdziwa powieść. T. 2 / Benedykt Tyszkiewicz; do druku podał Sławomir Górzyński, Warszawa 2009, Wydawnictwo DiG, ISBN 978-83-7181-535-5.
  • Wspomnienia, Piotr Mańkowski, redakcja i opracowanie noty edytorskiej Sławomir Górzyński, Warszawa 2002, Wydawnictwo DiG, ISBN 83-7181-218-3.
  • Polacy pochowani na cmentarzach Nicei i Mentony (wraz z Iwoną Dacką-Górzyńską), Warszawa 2015 (wyd.III), Wydawnictwo DiG ISBN 978-83-7181-781-6.
  • Korespondencja i gazetki rękopiśmienne Jędrzeja Kitowicza z lat 1771–1776, przygotowali do druku: Tomasz Ciesielski, Sławomir Górzyński, Filip Wolański, Wydawnictwo DiG 2017, ISBN 978-83-286-0013-3.
  • Wspomnienia mojej młodości / Henryk Stecki; oprac. Sławomir Górzyński, Wydawnictwo DiG 2018, ISBN 978-83-286-0051-5.
  • Wspomnienia. Historia mojego życia./ Ignacy Włodzimierz Thun, oprac. Sławomir Górzyński, Warszawa 2020, Wydawnictwo DiG, ISBN 978-83-286-0119-2
  • Cmentarz Champeaux w Montmorency Groby Polskie Cimetière Les Champeaux à Montmorency Les Tombes Polonaises, Andrzej BIernat, Sławomir Górzyński, Wydawnictwo DiG, ISBN 978-83-286-0126-0
  • ORZEŁ BIAŁY. Źródła do historii herbu państwa polskiego (1815–2015) pod red. Marka Adamczewskiego. Tom I Orzeł Biały 1815-1914, Warszawa 2021, ISBN 978-83-286-0142-0[17]

Redaktor i współredaktor[edytuj | edytuj kod]

  • Heraldyka i okolice, red. Andrzej Rachuba, Sławomir Górzyński, Halina Manikowska; Instytut Historii PAN & Wydawnictwo DiG, Warszawa 2002, ISBN 83-7181-267-1.
  • O polskich elitach raz jeszcze: studia ofiarowane profesor Janinie Leskiewiczowej z okazji dziewięćdziesiątych urodzin, red. Tadeusz Epsztein, Sławomir Górzyński, Andrzej Karpiński; Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2007, Wydawnictwo DiG, ISBN 978-83-7181-505-8.
  • Świat pogranicza, red. nauk. Mirosław Nagielski, Andrzej Rachuba, Sławomir Górzyński; Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego & Wydawnictwo DiG, Warszawa 2003, ISBN 83-7181-302-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Skierniewicki : studia z dziejów miasta i regionu / [redaktor naczelny Sławomir Górzyński]. [online], katalogi.bn.org.pl, 2021 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  2. Redakcja [online], Forum Artis Rhetoricae, 6 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  3. Senat w 2019 r. przeznaczył ponad 100 mln zł na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą [online], Bankier.pl, 5 sierpnia 2019 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  4. Liceum polskie im. Cypriana Norwida w Villard-de-Lans – wystawa [online], Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą, 23 listopada 2021.
  5. a b c Prof. dr hab. Sławomir Górzyński is listed in the "Ludzie nauki" database of the Polish Science portal (OPI), accessed on 2024-03-30. https://ludzie.nauka.gov.pl/ln/profiles/5pIH735huO9[1]
  6. Stefan Krzysztof Kuczyński, Polskie Towarzystwo Heraldyczne (red.), Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 1993 [dostęp 2023-01-06].
  7. Sławomir Górzyński (red.), Rocznik Skierniewicki: studia z dziejów miasta i regionu, Warszawa: Wydawnictwo DIG, 2021 [dostęp 2023-01-06].
  8. Miscellanea Historico-Archivistica [online], AGAD [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  9. Sprawozdanie z przebiegu postępowania habilitacyjnego.
  10. M.P. z 2023 r. poz. 241 POSTANOWIENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 23 stycznia 2023 r. nr 115.1.2023 w sprawie nadania tytułu profesora [online], 1 marca 2023.
  11. Maria Wiśniewska, Sprawozdanie Zarządu Towarzystwa Miłośników Historii z działalności w kadencji 1996-1999, „Przegląd Historyczny”, 90 (2), Wydawnictwo DiG, 1999, s. 250, ISSN 0033-2186.
  12. Władze [online], Towarzystwo Miłośników Historii, 21 października 2016 [dostęp 2023-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-21].
  13. M.P. z 2012 r. poz. 761.
  14. Ordery dla zasłużonych dla kultury polskiej. prezydent.pl, 18 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-21].
  15. Aleksandra Akińczo, W 105. rocznicę odrodzenia niepodległości Litwy wysokie odznaczenia m.in. dla obywateli Polski [online], PAP, 16 lutego 2023 [dostęp 2023-02-16].
  16. Lietuvos Respublikos Prezidentas, Dekretas del apdovanojimo lietuvos valstybes ordinais ir medaliais [online], Kancelaria Prezydenta Litwy [dostęp 2023-04-23] (lit.).
  17. Janusz Giersz, Mariusz Kopniak, Orzeł Biały – Źródła do historii herbu państwa polskiego (1815-2015) [online], Sigillarium.pl [dostęp 2023-01-06] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]