Rząd Magdaleny Andersson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rząd Magdaleny Andersson – rząd Szwecji powstały 30 listopada 2021 w trakcie kadencji Riksdagu wybranego w 2018, będący gabinetem tworzonym wyłącznie przez Szwedzką Socjaldemokratyczną Partię Robotniczą (SAP). Zastąpił trzeci rząd Stefana Löfvena. Urzędował do 18 października 2022, kiedy to został zastąpiony przez gabinet Ulfa Kristerssona.

W styczniu 2019, kilka miesięcy po wyborach parlamentarnych z 2018, powstał drugi mniejszościowy rząd lidera socjaldemokratów Stefana Löfvena, który utworzyły dotychczas współrządzące SAP i Partia Zielonych (MP). Jego powołanie umożliwiło wstrzymanie się przy wyborze premiera przez posłów dotąd wspierającej koalicjantów Partii Lewicy, a ponadto przez deputowanych opozycyjnych liberałów i centrystów^[1][2]. W 2021 doszło do kryzysu politycznego po tym, jak Partia Lewicy wycofała swojej poparcie, a 21 czerwca tegoż roku parlament uchwalił wotum nieufności wobec gabinetu^[3]. 7 lipca 2021 Riksdag ponownie jednak zatwierdził kandydaturę Stefana Löfvena na premiera – dzięki głosom wstrzymującym oddanym głównie przez posłów Partii Lewicy i Partii Centrum^[4]. Dwa dni później nowy gabinet rozpoczął funkcjonowanie^[5].

W sierpniu 2021 Stefan Löfven zapowiedział ustąpienie z funkcji przewodniczącego partii i następnie z urzędu premiera^[6]. 4 listopada tegoż roku na czele socjaldemokratów zastąpiła go Magdalena Andersson^[7]. Sześć dni później były lider SAP złożył oficjalną rezygnację ze stanowiska premiera^[8]. Nowa przewodnicząca SAP otrzymała następnie od przewodniczącego Riksdagu Andreasa Norléna misję utworzenia nowego rządu^[9]. 24 listopada Riksdag zatwierdził jej kandydaturę na premiera – wobec braku co najmniej 175 głosów przeciw. Za kandydatką zagłosowali posłowie socjaldemokratów, Partii Zielonych i 1 niezależny (łącznie 117 głosów). 174 deputowanych z ugrupowań centroprawicowych i prawicowych było przeciw, a 57 parlamentarzystów z Partii Lewicy i Partii Centrum wstrzymało się od głosu^[10][11]. Jej gabinet miał powstać dwa dni później. Jeszcze tego samego dnia odbyło się w Riksdagu głosowanie nad projektem budżetu. Partia Centrum nie poparła propozycji rządowej, a parlament przegłosował budżet zaproponowany przez centroprawicową opozycję. W konsekwencji Partia Zieloni odmówiła wejścia do nowego rządu, a Magdalena Andersson jeszcze tego samego dnia złożyła rezygnację^[11].

Zadeklarowała jednocześnie gotowość stanięcia na czele monopartyjnego gabinetu tworzonego wyłącznie przez SAP. 25 listopada Andreas Norlén ponownie powierzył jej misję utworzenia rządu^[12]. 29 listopada parlament ponownie zatwierdził jej kandydaturę. Przewodniczącą SAP poparło 101 posłów (socjaldemokraci i 1 niezależny), a 75 wstrzymało się od głosu (posłowie Partii Zieloni, Partii Lewicy, centrystów i 1 deputowany liberałów). Liczba głosów przeciw (173) była mniejsza niż 175 głosów niezbędnych do zablokowania kandydatury^[13]. Następnego dnia Magdalena Andersson przedstawiła skład nowego rządu, który tym samym rozpoczął funkcjonowanie^[14].

W wyborach w 2022 ugrupowania wspierające rząd utraciły większość w parlamencie^[15]. 18 października tegoż roku gabinet został zastąpiony przez tworzony przez centroprawicową koalicję rząd, na czele którego stanął Ulf Kristersson.

Skład rządu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]