Ryszard Pracz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Pracz

Data i miejsce urodzenia	17 marca 1932 Warszawa
Zawód	aktor, dyrektor teatru
Lata aktywności	1955–2001
Odznaczenia

Ryszard Pracz (ur. 17 marca 1932 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, autor dwóch książek – wspomnień o teatrze STS.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1955–1975 występował w Studenckim Teatrze Satyryków, w latach 1959–1964 sprawował funkcję dyrektora naczelnego tego teatru. Był aktorem teatrów warszawskich: Rozmaitości (1975–1982) i Komedia (1982–-1992) przemianowanego w roku 1991 na Teatr Północny.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

• Studencki Teatr Satyryków Warszawa 1955–1975 aktor
• STS Warszawa 1959–1964 dyrektor naczelny
• Teatr Rozmaitości w Warszawie 1975–1982 aktor
• Teatr Komedia w Warszawie 1982–1990 aktor
• Teatr Północny w Warszawie 1990–1992 aktor

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

• 1959: Inspekcja pana Anatola − egzystencjalista
• 1961: Samson
• 1961: Dwaj panowie N − żołnierz budzony przez Oleckiego
• 1964: Barbara i Jan − członek redakcji „Echa” (odc. 2)
• 1965: Lekarstwo na miłość − strażnik w banku
• 1967: Paryż – Warszawa bez wizy − konferansjer w polskim lokalu w Paryżu
• 1969: Polowanie na muchy − kapitan wręczający puchar Włodkowi
• 1970: Przygody psa Cywila − porucznik (odc. 6)
• 1971: Milion za Laurę − członek komisji w telewizji
• 1972: Trzeba zabić tę miłość − milicjant Rysio
• 1975: Dyrektorzy − inżynier (odc. 3 i 5)
• 1976–1977: Zezem − kolega z pracy „niezadowolonego” (odc. 4), Zaremba (odc. 8), kierownik (odc. 10)
• 1976: Zaklęty dwór (odc. 2)
• 1978: Układ krążenia − dyrektor szpitala (odc. 3)
• 1978: Rodzina Leśniewskich − pan Karol (odc. 1)
• 1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz − piosenkarz Koracz
• 1980: Sherlock Holmes i Doktor Watson − Francuz (odc. 20)
• 1980: Punkt widzenia − Roman Jańczyk, zastępca dyrektora ZUS (odc. 6)
• 1980: Miś − członek ekipy filmu „Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta"
• 1981: Okno
• 1981: Dziecinne pytania
• 1983: Widziadło − sąsiad Strumieńskiego
• 1983: Fachowiec − dyrektor fabryki
• 1983: Alternatywy 4 − Walasek u prezesa spółdzielni mieszkaniowej (odc. 1)
• 1984: Miłość z listy przebojów − Wilek, członek teatrzyku
• 1985: Greta
• 1986: Zmiennicy − pan Gienek z punktu skupu makulatury (odc. 6)
• 1986: Weryfikacja − członek redakcji „Tygodnika"
• 1986: Wcześnie urodzony − ksiądz
• 1987: Rzeka kłamstwa − listonosz (odc. 5)
• 1988-1990: W labiryncie − 2 role: lekarz konsultujący stan zdrowia synka Ewy, profesor prowadzący testy Adoloranu
• 1991: Rozmowy kontrolowane − członek służby patrolowej ORMO
• 1992: Żegnaj Rockefeller − prokurator (odc. 5)
• 1993: Żywot człowieka rozbrojonego (odc. 3)
• 1995: Sukces − pracownik spółdzielni rolnej, sprzedawca ziemi (odc. 2)
• 2000: Przeprowadzki − latarnik (odc. 2)
• 2001: Czarna plaża − woźny w ambasadzie

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022)^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ryszard Pracz: Teatr Satyryków STS : (1954-1975) Warszawa : „Rytm”, 1994 ISBN 83-85-24961-3
• Ryszard Pracz: Trudno nie pisać satyry. Antologia STS1954-1972 : Książka i Wiedza 2004 ISBN 83-05-13332-X

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Ryszard Pracz w bazie Filmweb
• Ryszard Pracz w bazie filmpolski.pl
• Ryszard Pracz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-04-09] .
• Ryszard Pracz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”