Rutella – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rutella (l. poj. rutellum) – wyrostki na ciele niektórych roztoczy.

Struktury te zlokalizowane są w przednio-bocznych częściach gnatosomy[1], gdzie wyrastają z hypostomu subkapitulum[2][1]. Wyrostki te są łopatowate[1] i mogą być miękkie[1] lub twarde[3], ostrokrawędziste[1] i najczęściej ząbkowane[3][2]. Powstają z rozbudowanych szczecin[2][3].

Występują one u Opilioacarida, Endeostigmata i Astigmata. U tych ostatnich mogą być zaopatrzone w błoniaste płaty, kutykularne zęby lub zesklerotyzowane elementy wspierające[1] i określane bywają mianem pseudorutella[2][1]. Rutella prawdopodobnie są homologiczne z corniculi, występującymi u dręczy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 130, 199-200, 214, 368. ISBN 978-83-01-16568-0.
  2. a b c d e David Evans Walter: Glossary of Acarine Terms. 2005. [dostęp 2015-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].
  3. a b c Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 798.