Rustam Waliullin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rustam Waliullin
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1976
Uljanowsk

Klub

Dinamo Mińsk

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

9.03.2000, Lahti
(61. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

17.03.2000, Chanty-Mansyjsk (18. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Białoruś
Mistrzostwa świata
srebro Östersund 2008 sztafeta
brąz Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Langdorf 2006 sztafeta
brąz Iżewsk 1999 sprint
brąz Iżewsk 1999 sztafeta
brąz Forni Avoltri 2003 sztafeta
brąz Bansko 2007 sztafeta

Rustam Abdelsamatowicz Waliullin, ros. Рустам Абделсаматович Валиуллин (ur. 24 czerwca 1976 w Uljanowsku) – białoruski biathlonista, dwukrotny medalista mistrzostw świata. Z pochodzenia jest Tatarem.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutował 9 marca 2000 roku w Lahti, kiedy zajął 61. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczył 17 marca 2000 roku w Chanty-Mansyjsku, zajmując 18. miejsce w sprincie. Nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów tego cyklu, najwyższą lokatę wywalczył 1 marca 2007 roku w Lahti, gdzie był piąty w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2008/2009, kiedy zajął 30. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku wspólnie z Władimirem Draczowem, Ołeksijem Ajdarowem i Olegiem Ryżenkowem zdobył brązowy medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych pięć lat później mistrzostw świata w Östersund reprezentacja Białorusi w składzie: Ludmiła Kalinczyk, Darja Domraczewa, Rustam Waliullin i Siarhiej Nowikau zdobyła srebrny medal w sztafecie mieszanej. Był też między innymi siódmy w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata w Oberhofie w 2004 roku.

W 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 60. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie uplasował się między innymi na 24. pozycji w sprincie i jedenastej w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie indywidualnie plasował się w piątej dziesiątce, a w sztafecie był ponownie jedenasty.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2002 Salt Lake City 60. nd. nd.
2006 Turyn 46. 24. 26. 11. nd.
2010 Vancouver 48. 43. 42. 11. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2001 Oslo/Lahti 4. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 50. 16. 20. 24. 3. nd.
2004 Oberhof 7. 32. 23. 23. 4. nd.
2005 Hochfilzen 18. 19. 26. 29. 4. nd.
2005 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 12.
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. 14.
2007 Anterselva 48. 40. 36. 20.
2008 Östersund 8. 45. 43. 20. 8. 2.
2009 Pjongczang 27. 52. 42. 19. 9.
2011 Chanty-Mansyjsk 57. 69. 9. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1999/2000 57.
2000/2001 79.
2001/2002 85.
2002/2003 37.
2003/2004 34.
2004/2005 46.
2005/2006 32.
2006/2007 44.
2007/2008 51.
2008/2009 30.
2009/2010 56.
2010/2011 -

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Waliullin nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]