Rumold z Mechelen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Rumold z Mechelen
	; Figura św. Rumolda przed katedrą jego imienia w Mechelen
Miejsce urodzenia	Irlandia lub Szkocja
Data i miejsce śmierci	ok. 775 ; Mechelen (fr. Malines)
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	24 czerwca
Atrybuty	strój biskupa, siekiera, kosa
Patron	diecezji i miasta Mechelen
Szczególne miejsca kultu	Katedra św. Rumolda w Mechelen
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rumold z Mechelen, również z nid. Rombaut, Rombout, Rumbold z Mechelen (Malines) (ur. w Irlandii lub Szkocji, zm. ok. 775) – anglosaski misjonarz, święty Kościoła katolickiego.

Według legendy miał być synem szkockiego króla Dawida i bratem św. Himelina. Miał współpracować z późniejszymi świętymi: Bonifacym, Lamebrtem, Lebuinem i Wilibrordem.

Został zamordowany, co potwierdziły badania relikwii w 1775 roku. Nie wiadomo jednak, czy była to śmierć męczeńska za wiarę.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 24 czerwca za Martyrologium Rzymskim.

Czczony jako patron diecezji i miasta Mechelen 1 lipca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]