Rudolf Brandt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudolf Brandt

Rudolf Brandt oskarżony podczas procesów lekarzy w Norymberdze
SS-Standartenführer
Data i miejsce urodzenia	2 czerwca 1909 Frankfurt nad Odrą
Data i miejsce śmierci	27 maja 1947 więzienie Landsberg
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Formacja	Schutzstaffel
Stanowiska	szef departamentu w MSW Rzeszy
Główne wojny i bitwy	Akcja T4
Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Brandt (ur. 2 czerwca 1909 we Frankfurcie nad Odrą, zm. 2 czerwca 1948 w Landsberg am Lech) – zbrodniarz hitlerowski, SS-Standartenführer, osobisty doradca Heinricha Himmlera i szef departamentu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy.

Był doktorem prawa. Członek NSDAP i SS. W okresie II wojny światowej osobisty doradca Himmlera, sekretarz stanu i szef departamentu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Brandt był współodpowiedzialny za przeprowadzenie Akcji T4 (zagłady osób niepełnosprawnych na terenie Rzeszy i państw okupowanych).

Po zakończeniu wojny zasiadł na ławie oskarżonych w procesie lekarzy (był jednym z trzech oskarżonych, którzy nie mieli wykształcenia medycznego) przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym (był to pierwszy z 12 tzw. procesów norymberskich). Podczas rozprawy nie przejawiał skruchy i został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano na dziedzińcu więzienia w Landsbergu na początku czerwca 1948.