Rozwiązanie Sejmu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rozwiązanie Sejmu – uchwała Sejmu i postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub samodzielne postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (w przeszłości dopuszczone m.in. przepisami tzw. Małej Konstytucji z 1992) przewidujące wygaśnięcie mandatów posłów i senatorów przed upływem konstytucyjnie określonej kadencji[1].

Z chwilą wejścia w życie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Sejm i Senat pozbawione zostawały uprawnień w zakresie działalności legislacyjno-kontrolnej, do czasu przeprowadzenia nowych wyborów.

W czasie, gdy Sejm i Senat były rozwiązane, niemożliwe było odbywanie posiedzeń izb, uchwalanie uchwał i ustaw, jak również działanie komisji sejmowych i senackich. Ograniczone uprawnienia zachowywali tylko Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.

Konstytucją z 1997 roku Sejm i Prezydent zostały pozbawione uprawnień do rozwiązania. Od tego czasu istnieje jedynie możliwość skrócenia kadencji Sejmu[2].

Przypadki rozwiązania Sejmu i Senatu w Polsce[edytuj | edytuj kod]

[3] [4] Akt urzędowy Data wydania Data ogłoszenia i wejścia w życie Prezydent Podstawa prawna Data 1.

posiedzenia następnej kadencji

II II Orędzie Prezydenta Rzeczypospolitej w sprawie rozwiązania Sejmu i Senatu[5] 29.08.1930 30.08.1930 Ignacy Mościcki art. 26 ust. 2 i 3 Konstytucji marcowej[6] 9.12.1930
IV IV Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o rozwiązaniu Sejmu i Senatu[7]. 13.09.1938 14.09.1938 Ignacy Mościcki art 13 ust. 2 pkt h Konstytucji kwietniowej 28.11.1938
V V Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o rozwiązaniu Sejmu i Senatu[8][9] 2.11.1939 9.11.1939 Władysław Raczkiewicz art 13 ust. 2 pkt h Konstytucji kwietniowej ––[10]
I II Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie rozwiązania Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej[11][12]. 29.05.1993 31.05.1993 Lech Wałęsa art. 4 ust. 4 w zw. z art. 66 ust 5 Małej Konstytucji 14.10.1993[13]

15.10.1993[14]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marian Kallas, Historia ustroju Polski X-XX w., wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 504, ISBN 83-01-12480-6.
  2. ↑ Leszek Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu., wyd. 7, Warszawa: LIBER, 2003, s. 211-212, ISBN 83-7206-095-9.
  3. ↑ Kadencja Sejmu
  4. ↑ Kadencja Senatu
  5. ↑ M.P. z 1930 r. nr 200, poz. 284
  6. ↑ W brzmieniu nadanym nowelą sierpniową.
  7. ↑ M.P. z 1938 r. nr 210, poz. 431
  8. ↑ M.P. 1939 nr 245 poz. 1
  9. ↑ Zarządzenie wydano w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu.
  10. ↑ Wybory do Sejmu zarządzone na przedostatnią, a do Senatu na ostatnią niedzielę 60 dni liczonych od ustania działania siły wyższej – Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 grudnia 1939 roku o wyborach do Sejmu i Senatu (M.P. 1939 nr 268 poz. 1).
  11. ↑ M.P. z 1993 r. nr 27, poz. 285
  12. ↑ Jednoczesne rozwiązanie Senatu na mocy art. 4 ust. 5 Małej Konstytucji.
  13. ↑ Sejm
  14. ↑ Senat
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rozwiązanie_Sejmu&oldid=72624452”