Rozejm w Altmarku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rozejm w Altmarku
Stilleståndet i Altmark
Data

16?/26 września 1629

Miejsce

Stary Targ (szw. Altmark)

Przyczyna

wojna polsko-szwedzka (1626–1629)

Strony traktatu
 I Rzeczpospolita  Szwecja
Przywódcy
Chodkiewicz
Pomnik pod Urzędem Gminy w Starym Targu, upamiętniający podpisanie rozejmu w 1629

Rozejm w Altmarku (rozejm altmarski) – sześcioletni rozejm kończący wojnę polsko-szwedzką (1626–1629). Zawarty został 26 września 1629 w Altmarku (dzisiaj Stary Targ) pomiędzy Szwecją a Rzeczpospolitą przy mediacji dyplomacji francuskiej, angielskiej i brandenburskiej. Układ został zaakceptowany przez Sejm zebrany w Warszawie 12 marca 1631[1].

Najważniejsze postanowienia:

W 1635 postanowienia rozejmu w Altmarku zmodyfikowano, podpisując korzystniejszy dla Polski rozejm w Sztumskiej Wsi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Volumina legum, t. 3, s. 321, Cytat: „przychylaiąc się do zawartych pakt w Prusiech pod Altmarkiem, przez Kommissarze nasze z Kommissarzami Szwedzkiemi uczynionych, authoritate praesentis Conventus [autorytetem obecnego Sejmu], Kommisarze do traktowania o pokoiu z oboyga narodow naznaczamy...” (pol. • łac.).