Rodrigo Barrera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rodrigo Barrera
Pełne imię i nazwisko

Rodrigo Hernán Barrera Funes

Data i miejsce urodzenia

30 października 1970
Santiago

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1995 Universidad Católica
1996 Necaxa Aguascalientes 17 (1)
1996 Universidad Católica
1997–2001 Universidad de Chile
2002–2003 Universidad Católica
2004 Universidad de Chile
2005 Deportes Melipilla
2006 CD Palestino 12 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–1998 Chile Chile 22 (5)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Rodrigo Hernán Barrera Funes (ur. 30 października 1970 w Santiago) – chilijski piłkarz grający na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Barrera urodził się w Santiago i tam też rozpoczął karierę piłkarską w klubie Universidad Católica. W jego barwach zadebiutował w 1990 w lidze chilijskiej. W 1994 roku wygrał z tym klubem Copa Interamericana, dzięki zwycięstwu w finałowym dwumeczu z kostarykańskim Deportivo Saprissa. Natomiast w 1995 roku zdobył Puchar Chile. Na początku 1996 roku trafił do meksykańskiego zespołu Necaxa Aguascalientes, ale po pół roku wrócił do Universidad Católica.

W 1997 roku Rodrigo trafił do innego stołecznego zespołu, Universidad de Chile. Rok później, czyli w 1998 roku, zdobył z nim Puchar Chile. Natomiast w 1999 roku po raz pierwszy w karierze został mistrzem kraju, a w 2000 roku sięgnął z partnerami z boiska po dublet. W 2002 roku ponownie był zawodnikiem Universidad Católica i wywalczył z nim mistrzostwo fazy Apertura. Z kolei w 2004 roku grał w Universidad de Chile, z którym został mistrzem Chile. W 2005 roku był piłkarzem Deportes Melipilla, a w 2006 - CD Palestino, w barwach którego zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Chile Barrera zadebiutował 6 czerwca 1993 roku w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Kolumbią. W tym samym roku był członkiem kadry na Copa América 1993 i na tym turnieju zagrał w 3 spotkaniach. Natomiast na Copa América 1995 zaliczył 2 mecze. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji, jednak nie zagrał w żadnym ze spotkań. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w tym samym roku przeciwko Maroku (1:1). W kadrze narodowej zagrał 22 razy i zdobył 5 goli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]