Rochus Nastula – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rochus Nastula
Pełne imię i nazwisko

Rochus Karol Nastula

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1902
Lipiny

Data i miejsce śmierci

17 marca 1977
Lipiny, Świętochłowice, Polska

Wzrost

164 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Silesia Lipiny
1922–1926 Naprzód Lipiny
1927–1929 Czarni Lwów 58 (57)
1930–1935 Naprzód Lipiny
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Szombierki Bytom
Liniarnia Bytom
ŁTS Łabędy
Hejnał Kęty
Garbarnia Brzeg
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Rochus Karol Nastula, ps. „Roch” (ur. 15 sierpnia 1902 w Lipinach, zm. 17 marca 1977 w Świętochłowicach) – polski piłkarz grający na pozycji środkowego napastnika, trener piłkarski. Król strzelców Ekstraklasy 1929.

Z zawodu ślusarz, po wojnie górnik.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Nastula był wychowankiem klubu Silesia Lipiny. W 1922 przeniósł się do innej drużyny w tej miejscowości, Naprzodu, w której występował do 1926. Odszedł po nałożeniu dyskwalifikacji za próbę wyłudzenia od klubu zwrotu zarobków za dzień, w którym nie pracował, lecz grał w piłkę[1].

W latach 1927–1929 reprezentował barwy Czarnych Lwów, rozgrywając 58 spotkań ligowych i zdobywając 57 bramek. Jednocześnie pracował w fabryce konserw mięsnych. Pomimo iż pod koniec sezonu 1929 opuścił kilka spotkań z powodu kontuzji, został królem strzelców rozgrywek (25 trafień)[2], jako pierwszy Ślązak w historii[3]. Jest najskuteczniejszym zawodnikiem w historii występów Czarnych w elicie[4], ponadto ich rekordzistą w liczbie bramek zdobytych w jednym meczu ekstraklasy (cztery z 1.FC Katowice w sierpniu 1928) oraz w liczbie kolejnych spotkań z hat-trickiem (trzy w czerwcu 1929). Charakteryzował się znakomitym wyszkoleniem technicznym, intuicją i sprytem, pomimo słabych warunków fizycznych. Preferował grę bezkontaktową[1]. Jako pierwszy zagrał w polskiej lidze rok po roku w dniu swoich urodzin[5].

W 1930 wrócił do Naprzodu i występował w nim do 1935, bezskutecznie próbując awansować do ekstraklasy. Odrzucił wiele propozycji przeniesienia się do innych zespołów. Nie zagrał nigdy w reprezentacji Polski, jako jedyny król strzelców ekstraklasy w okresie międzywojennym.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem, prowadził po wojnie Szombierki Bytom, Liniarnię Bytom, ŁTS Łabędy, Hejnał Kęty i Garbarnię Brzeg. Zmarł w rodzinnych Lipinach (od 1951 dzielnicy Świętochłowic) w wieku 74 lat.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Liga
Mecze Bramki
Czarni Lwów 1927 Liga 10 9
1928 Liga 28 23
1929 Liga 20 25
Ogólnie w karierze 58 57

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bartosz Dwernicki: 100 zapomnianych piłkarzy na stulecie niepodległości #5. RetroFutbol.pl. [dostęp 2019-02-22]. (pol.).
  2. Poland 1929. rsssf.com. [dostęp 2019-02-21]. (ang.).
  3. Paweł Czado: Zapomniana krzywda. czado.blox.pl. [dostęp 2019-02-22]. (pol.).
  4. Poland – Clubwise All-Time Topscorers. rsssf.com. [dostęp 2019-02-21]. (ang.).
  5. Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (2). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 140.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017, s. 136.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]