Roberta Pinotti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roberta Pinotti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1961
Genua

Minister obrony Włoch
Okres

od 22 lutego 2014
do 1 czerwca 2018

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Mario Mauro

Następca

Elisabetta Trenta

podpis

Roberta Pinotti (ur. 20 maja 1961 w Genui[1]) – włoska polityk, działaczka samorządowa, parlamentarzystka w obu izbach, w latach 2014–2018 minister obrony.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskała wykształcenie w zakresie filologii klasycznej, pracowała jako nauczycielka w szkołach średnich. Na początku lat 90. zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Komunistycznej. W 1991 przystąpiła do powołanego na bazie PCI nowego ugrupowania – Demokratycznej Partii Lewicy. Wraz z PDS została w 1997 członkinią Demokratów Lewicy, a w 2007 z tym ugrupowaniem dołączyła do nowo powołanej Partii Demokratycznej. Była radną dzielnicy Sampierdarena, następnie w latach 1993–1997 pełniła funkcję asesora ds. młodzieży i polityki społecznej w administracji prowincji Genua. Następnie przez dwa lata zajmowała stanowisko asesora ds. szkolnictwa w administracji miejskiej. W latach 1999–2001 była etatową działaczką partyjną jako sekretarz struktur DS w prowincji[1].

Mandat poselski po raz pierwszy uzyskała w 2001 do Izby Deputowanych XIV kadencji. Utrzymała go w 2006 na XV kadencję. W 2008 i w 2013 była wybierana do Senatu XVI i XVII kadencji[2].

21 lutego 2014 kandydat na premiera Matteo Renzi ogłosił jej nominację na urząd ministra obrony w swoim nowo tworzonym rządzie[3]. Utrzymała to stanowisko również w powołanym w grudniu 2016 gabinecie Paola Gentiloniego[4].

W wyniku wyborów w 2018 powróciła do niższej izby włoskiego parlamentu[5]. 1 czerwca tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sen. Roberta Pinotti. difesa.it. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
  2. Roberta Pinotti na stronie Senatu XVII kadencji. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
  3. Nasce il governo Renzi, ecco i ministri. Alfano al Viminale, Padoan all'Economia. Mogherini agli Esteri, Pinotti alla Difesa. la Repubblica.it, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-02-21]. (wł.).
  4. Governo Gentiloni: lista ministri. Alfano Esteri, Minniti Interni, Lotti Sport, Fedeli Istruzione. Boschi sottosegretario. ilfattoquotidiano.it, 12 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (wł.).
  5. Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).