Robert Nowicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Nowicki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 siepnia 1982
Środa Wielkopolska

Zawód, zajęcie

urzędnik państwowy, polityk, historyk

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Stanowisko

podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju (2019–2020)

Robert Krzysztof Nowicki (ur. 13 sierpnia 1982 w Środzie Wielkopolskiej) – polski urzędnik państwowy, polityk i historyk, w latach 2019–2020 podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu studiował prawo i historię, w 2006 uzyskał magisterium na drugim z kierunków. Pracował w poznańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej jako archiwista. Zajął się później prowadzeniem przedsiębiorstwa budowlanego, a także zarządzaniem projektami krajowymi i międzynarodowymi[1].

Od 2016 współpracował jako ekspert z Departamentem Zarządzania Projektami w Ministerstwie Rozwoju, następnie od 2017 do 2018 był zastępcą dyrektora Departamentu Innowacji w tym resorcie. Zaangażował się w działalność partii Porozumienie (należał do niej do września 2020[2]). W lutym 2018 został szefem gabinetu politycznego minister przedsiębiorczości i technologii, zaś od listopada 2019 – minister rozwoju Jadwigi Emilewicz. Należał do rady nadzorczej spółki PL.2012+ i Agencji Rozwoju Przemysłu oraz w radzie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej, był też m.in. przewodniczącym krajowej delegacji do Europejskiej Agencji Kosmicznej[1].

5 grudnia 2019 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju[3]. Zrezygnował ze stanowiska 1 października 2020[2].

Po odejściu z rządu zasiadał w radzie nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego[4][5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwóch synów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c MR ma czterech nowych wiceministrów. gov.pl, 5 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 grudnia 2019)].
  2. a b Wiceminister rozwoju rezygnuje ze stanowiska. Odchodzi także z Porozumienia. polsatnews.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-01-10].
  3. Premier powołał czterech wiceministrów rozwoju. money.pl, 5 grudnia 2019. [dostęp 2020-09-26].
  4. Skład Rady Nadzorczej BGK. bgk.pl. [dostęp 2021-07-25].
  5. Ludzie byłej wicepremier trafili do państwowych spółek. onet.pl, 2020-12-16. [dostęp 2021-07-25].