Robert Napier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Cornelis Napier
Ilustracja
marszałek polny marszałek polny
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1810
Cejlon

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1890
Londyn

Przebieg służby
Lata służby

1828–1890

Siły zbrojne

Bombay Army
Bengal Army

Stanowiska

Naczelny dowódca wojsk w Indiach

Główne wojny i bitwy

I wojna Brytyjczyków z Sikhami,
II wojna Brytyjczyków z Sikhami,
powstanie sipajów,
II wojna opiumowa

Późniejsza praca

Gubernator Gibraltaru

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Gwiazdy Indii Order Imperium Indyjskiego Medal Hajderabadu Medal Pendżabu Medal Służby Ogólnej w Indiach (1854) Medal Rozruchów w Indiach Medal Chin (1861) Medal Abisynii

Robert Cornelis Napier (1. Baron Napier Magdala) (ur. 6 grudnia 1810, zm. 14 stycznia 1890) – brytyjski wojskowy, marszałek polny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem majora Charlesa Fredericka Napiera, rannego podczas szturmu Meester Corneis (26 sierpnia 1810) na Jawie i zmarłego kilka miesięcy później. Robert urodził się na Cejlonie 6 grudnia 1810. W wieku 18 lat wstąpił do jednostki saperów Bengal Engineers i służył w niej podczas wojen sikhijskich. Następnie służył w Północno-Zachodniej Prowincji Pogranicznej i uczestniczył w działaniach w Peszawarze i Afganistanie. Służył podczas buntu w Indiach, pomagając stłumić końcowy opór przed przejęciem dowodzenia dywizją podczas wojny z Chinami. Największą sławę odniósł jako marszałek polny, prowadząc ekspedycję karną w 1867 do Amba Mariam (inaczej fort Magdala), blisko stolicy Abisynii, która uratowała kilku schwytanych brytyjskich dyplomatów i pokonała siły abisyńskie. Otrzymał parlamentarną emeryturę, Krzyż Wielki Orderu Łaźni (GCB) i honorowe obywatelstwo miasta Londynu, a z tytułu zwycięstwa (Victory title) nadano mu dziedziczną godność para, Barona Napier Magdala.

Później został głównodowodzącym w Indiach. Był także Rycerzem Wielkim Komandorem Orderu Gwiazdy Indii (GCSI) i kawalerem Orderu Imperium Indyjskiego (CIE).

Lord Napier Magdala zmarł 14 stycznia 1890.