Robbert Dijkgraaf – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robbert Dijkgraaf
Ilustracja
Państwo działania

Holandia

Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1960
Ridderkerk

Specjalność: fizyka matematyczna, teoria strun
Alma Mater

Uniwersytet w Utrechcie

Doktorat

1989 – fizyka teoretyczna
Uniwersytet w Utrechcie

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Amsterdamski

Odznaczenia
Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Robertus Henricus (Robbert) Dijkgraaf (ur. 24 stycznia 1960 w Ridderkerk[1]) – holenderski fizyk, urzędnik państwowy i nauczyciel akademicki, profesor Uniwersytetu Amsterdamskiego, były dyrektor Institute for Advanced Study (IAS) w Princeton i były prezes KNAW, od 2022 minister edukacji, kultury i nauki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia z zakresu matematyki i fizyki ukończył na Uniwersytecie w Utrechcie[2], licencjat uzyskał w 1982, a magisterium w 1986[3]. Na tej samej uczelni doktoryzował się w 1989 na podstawie rozprawy pt. A Geometrical Approach to Two Dimensional Conformal Field Theory, przygotowanej pod kierunkiem profesora Gerardusa ’t Hoofta[4]. Kształcił się również w zakresie malarstwa w Gerrit Rietveld Academie[2]. W pracy badawczej zajął się m.in. w fizyką matematyczną i teorią strun.

W okresie 1989–1991 był pracownikiem naukowym w Institute for Advanced Study. W 1992 został wykładowcą w instytucie matematyki Uniwersytetu Amsterdamskiego, a w 2005 profesorem tej uczelni. W czerwcu 2012 objął stanowisko dyrektora Institute for Advanced Study, instytucją tą kierował do 1 stycznia 2022[1][3]. Jego badania koncentrowały się na styku matematyki i fizyki cząstek, specjalizował się w fizyce matematycznej oraz w teorii strun. Prace publikował w renomowanych czasopismach[5]. Wśród jego uczniów i współpracowników znalazł się m.in. polski fizyk Piotr Sułkowski[4]. W 1998 wygłosił wykład sekcyjny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków[6].

Członek towarzystw naukowych, m.in. Academia Europaea, Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego oraz Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. Członek honorowy Holenderskiego Towarzystwa Fizycznego, Królewskiego Holenderskiego Towarzystwa Chemicznego[7] i Royal Society of Edinburgh[8]. Członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk, a w latach 2008–2012 przewodniczący tej akademii[1]. Pełnił też funkcję współprzewodniczącego InterAcademy Council, globalnego sojuszu akademii nauk doradzających ONZ i innym organizacjom międzynarodowym. Od 2004 publicysta gazety „NRC Handelsblad”[1].

W styczniu 2022 w czwartym gabinecie Marka Ruttego jako przedstawiciel ugrupowania Demokraci 66 objął stanowisko ministra edukacji, kultury i nauki[9].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie wyróżniany nagrodami za osiągnięcia naukowe, laureat m.in. Spinozapremie i Comeniusprijs[3]. W 2012 odznaczony Orderem Lwa Niderlandzkiego III klasy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).
  2. ↑ a b Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Robbert Dijkgraaf: Past Director. ias.edu. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
  4. ↑ a b Robbert Dijkgraaf. Mathematics Genealogy Project. [dostęp 2016-12-01]. (ang.).
  5. ↑ Robbert Dijkgraaf (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-12-01].
  6. ↑ ICM Plenary and Invited Speakers. mathunion.org. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).
  7. ↑ Robbert Dijkgraaf krijgt erelidmaatschap NNV en KNCV op Universiteit Twente. utwente.nl, 31 maja 2012. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).
  8. ↑ Three CLS Researchers elected Fellows of the Royal Society of Edinburgh. dundee.ac.uk, 20 marca 2013. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
  9. ↑ Kabinet-Rutte IV. parlement.com. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Czwarty rząd Marka Ruttego (od 2022)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robbert_Dijkgraaf&oldid=72837154”