Richard Gurley Drew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Richard Gurley Drew (ur. 22 czerwca 1899 w Saint Paul, zm. 14 grudnia 1980 w Santa Barbara) – amerykański wynalazca pracujący dla firmy Johnson & Johnson i 3M.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Minnesoty, rozpoczął w 1921 roku pracę w firmie 3M, gdzie zajmował się produkcją papieru ściernego[1]. Podczas testowania nowej partii papieru ściernego w lokalnym warsztacie samochodowym zauważył, że lakiernicy mają trudności z zakrywaniem niektórych części samochodu podczas malowania. Taśma zakrywająca te miejsca miała bowiem tendencję do odrywania się wraz z naniesioną na auto farbą. Richard postanowił opracować taśmę, która zapobiegałaby temu procesowi, dzięki czemu po dwóch latach pracy w laboratorium firmy 3M, stworzył pierwszą taśmę ochraniającą w 1925 roku. Pięć lat później opracował i opatentował pierwszą taśmę klejącą wykonaną z celofanu[2], która przyniosła globalny sukces firmie, gdyż doskonale nadawała się do naprawiania zepsutych i podartych przedmiotów, których nie trzeba było dzięki temu wyrzucać. W 1943 roku 3M pozwoliło mu założyć i kierować laboratorium nazwanym Pro-Fab Lab.[3]. Pracowała w nim niewielka grupa najkreatywniejszych z pracowników, którzy przyczynili się do wynalezienia folii odblaskowej, czy nowego rodzaju respiratorów. Po czterdziestu latach pracy Richard przeszedł na emeryturę mając w swoim portfolio 30 patentów. Mimo odejścia z pracy nadal formalnie pracował jako konsultant 3M. Wynalazca zmarł 14 grudnia 1980 roku w swoim apartamencie w Santa Barbara.[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]