Rezerwat przyrody Radowice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Radowice
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Położenie

gminy Sulechów i Trzebiechów

Mezoregion

Pojezierze Łagowskie

Data utworzenia

3 marca 2000

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 5 Wojewody Lubuskiego

Powierzchnia

55,60 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie gminy Sulechów
Mapa konturowa gminy Sulechów, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Radowice”
Położenie na mapie gminy Trzebiechów
Mapa konturowa gminy Trzebiechów, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Radowice”
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego
Mapa konturowa powiatu zielonogórskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Radowice”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Radowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Radowice”
Ziemia52°04′15″N 15°42′30″E/52,070833 15,708333

Radowiceleśny rezerwat przyrody w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminach Sulechów i Trzebiechów[1]. Leży na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Sulechów[2], na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Rynny Obrzycko-Obrzańskie[3].

Został utworzony rozporządzeniem Nr 5 Wojewody Lubuskiego z dnia 3 marca 2000 roku[1]. Zajmuje powierzchnię 55,60 ha[1].

Celem ochrony jest zachowanie łęgu jesionowo-olszowego i lasu dębowo-grabowego, na silnie urzeźbionej krawędzi wysoczyzny polodowcowej[1].

Rezerwat obejmuje tereny źródliskowe o bardzo urozmaiconej rzeźbie terenu (różnica wysokości względnej wynosi 68 metrów[4]). Występuje tu duże zróżnicowanie siedlisk i drzewostanów[2]. Teren rezerwatu w większości porośnięty jest około 100-letnim lasem bukowym, będącym miejscem gniazdowania rzadkich gatunków ptaków takich jak m.in. gołąb siniak, dzięcioł zielony, muchołówka mała[5]. Z gatunków grzybów chronionych występują szmaciak gałęzisty, sromotnik bezwstydny i mądziak psi, a z chronionych mchów – płonnik pospolity[4]. W południowej części rezerwatu znajduje się niewielki zbiornik wodny[5], w latach 80. obserwowano tu żółwia błotnego, później jego obecności nie udało się już potwierdzić[4].

Osobliwością „Radowic” są kilkumetrowe stojące pnie zamarłych drzew ukraszone owocnikami hub oraz monumentalne ponad 30-metrowe modrzewie i daglezje[6].

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2016 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną ścisłą[1][3].

Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka dydaktyczna; jej trasa rozpoczyna się przy stawach na wschód od wsi Obłotne. Długość ~5 km, czas przemarszu 3–4 godziny[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Rezerwat przyrody Radowice. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-16].
  2. a b Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubuskiego, stan na 19 kwietnia 2019 r.. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim. [dostęp 2019-05-16].
  3. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 sierpnia 2016 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Radowice”. [w:] Dz. Urz. Województwa Lubuskiego poz. 1702 [on-line]. 2016-08-22. [dostęp 2019-05-16].
  4. a b c Program Ochrony Przyrody Nadleśnictwa Sulechów. [w:] 2010 [on-line]. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze. [dostęp 2019-05-16].
  5. a b Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Trzebiechów. 2011. s. 22. [dostęp 2019-05-16].
  6. Zintegrowana strategia rozwoju oferty czasu wolnego na terenie obszaru funkcjonalnego, ze szczególnym uwzględnieniem oferty rekreacyjnej i ochrony środowiska. Gmina Czerwieńsk, 2015. s. 24. [dostęp 2019-05-16].
  7. Leśne ścieżki edukacyjne. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze. [dostęp 2019-05-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]