Rezerwat przyrody Las Minikowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Las Minikowski
Ilustracja
Widok na zbocze z rezerwatem leśnym
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2001

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego z 2001 r. Nr 101, poz. 2373

Powierzchnia

45,19 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
Mapa konturowa gminy Nakło nad Notecią, po prawej znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Ziemia53°09′21″N 17°43′45″E/53,155833 17,729167

Rezerwat przyrody Las Minikowskirezerwat leśny o powierzchni 45,19 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią[1].

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[2].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów Pojezierze Krajeńskie (314.69) i Kotlina Toruńska (315.25). Zajmuje on północne zbocze Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej o interesującej rzeźbie terenu. Znajduje się ok. 700 m na południe od drogi krajowej nr 10, między miejscowościami Ślesin i Minikowo.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat chroni wielogatunkowy las liściasty o charakterze grądu. W jego drzewostanie o naturalnej, kilkuwarstwowej strukturze znajdują się pomnikowe okazy dębu i lipy. Bogate runo jest szczególnie atrakcyjne wiosną w porze kwitnienia wielu gatunków takich jak: zawilce – gajowy i żółty, przylaszczka pospolita, ziarnopłon wiosenny, groszek wiosenny. Dodatkową atrakcją są egzemplarze bluszczu oraz okazały głaz narzutowy[3].

Szlak rezerwatów[edytuj | edytuj kod]

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera (florystyczny),
  3. Las Minikowski,
  4. Łąki Ślesińskie (florystyczny),
  5. Skarpy Ślesińskie (florystyczny),
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra (leśny).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rezerwat przyrody Las Minikowski. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-04].
  2. Zarządzenie Nr 13/0210/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 12 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Las Minikowski”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego Nr 312, poz. 3407 [on-line]. 2011-12-30. [dostęp 2019-04-18].
  3. Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
Widok od strony Stawu Kardynalskiego
Widok od strony Stawu Kardynalskiego