Rezerwat krajobrazowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rezerwat krajobrazowyrezerwat przyrody w którym przedmiotem ochrony są charakterystyczne, przewodnie krajobrazy poszczególnych regionów o cechach naturalnych, często z zabytkami historycznymi i kultury materialnej[1]. Jest chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe.

W 2015 roku istniało w Polsce 107 rezerwatów krajobrazowych o łącznej powierzchni 25 296 ha[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie stosowane w badaniach statystycznych statystyki publicznej. Rezerwat przyrody. stat.gov.pl. [dostęp 2012-06-14].
  2. Maria Florkiewicz i inni, Ochrona środowiska 2016, Halina Sztrantowicz, Dariusz Bochenek, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Departament Badań Regionalnych i Środowiska, 6 grudnia 2016, s. 275, ISSN 0867-3217 (pol. • ang.).