Regine Mösenlechner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regine Mösenlechner

Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1961 Inzell
Klub	SC Inzell
Pierwsze punkty w PŚ	4.01 1975, Ga-Pa (7. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	6.03 1981, Aspen (2. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Mistrzostwa świata brąz Crans-Montana 1987 Zjazd Puchar Świata (Supergigant) 3. miejsce 1987/1988

Regine Mösenlechner (ur. 1 kwietnia 1961 w Inzell) – niemiecka narciarka alpejska reprezentująca też RFN, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 4 stycznia 1975 roku w Garmisch-Partenkirchen, zajmując siódme miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 6 marca 1981 roku w Aspen, kończąc rywalizację w zjeździe na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Austriaczkę Elisabeth Kirchler i Cindy Nelson z USA. Łącznie osiem razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 2 grudnia 1989 roku w Vail triumfowała w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1978/1979, kiedy zajęła dwunaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1987/1988 była trzecia w klasyfikacji supergiganta.

W 1987 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Crans-Montana, gdzie wywalczyła brązowy medal w zjeździe. Wyprzedziły ją tam tylko dwie Szwajcarii: Maria Walliser i Michela Figini. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi piąta w zjeździe na mistrzostwach świata w Bormio oraz w supergigancie podczas mistrzostw świata w Vail cztery lata później. W 1980 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, gdzie nie ukończyła rywalizacji w gigancie i slalomie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Sarajewie zajęła 17. miejsce w supergigancie. Najlepsze wyniki olimpijskie osiągnęła podczas igrzysk w Calgary w 1988 roku, gdzie była siódma w zjeździe i czwarta w supergigancie. W drugiej z tych konkurencji walkę o podium przegrała z Kanadyjką Karen Percy o 0,04 sekundy. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, zajmując 14. miejsce w supergigancie.

W 1992 roku zakończyła karierę.

Jej mężem jest Armin Bittner.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF2	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66	–	Hanni Wenzel
DNF1	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09	–	Hanni Wenzel
17.	16 lutego	1984	Sarajewo	Zjazd	1:13,36	+1,80	Michela Figini
7.	19 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:25,86	+1,30	Marina Kiehl
4.	22 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:19,03	+1,30	Sigrid Wolf
14.	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22	+3,63	Deborah Compagnoni

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
10.	3 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Slalom	1:24,85	+2,58	Lea Sölkner
17.	4 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Gigant	2:41,15	+4,98	Maria Epple
DNF2	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66	–	Hanni Wenzel
DNF1	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09	–	Hanni Wenzel
5.	3 lutego	1985	Bormio	Zjazd	1:26,96	+1,68	Michela Figini
14.	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	+80,05 pkt	Erika Hess
3.	1 lutego	1987	Crans-Montana	Zjazd	1:43,80	+1,06	Maria Walliser
14.	3 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,17	+3,18	Maria Walliser
19.	5 lutego	1989	Vail	Zjazd	1:46,50	+2,60	Maria Walliser
5.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:19,46	+0,62	Ulrike Maier

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 1974/1975: 39.
• sezon 1977/1978: 28.
• sezon 1978/1979: 12.
• sezon 1979/1980: 15.
• sezon 1980/1981: 21.
• sezon 1981/1982: 69.
• sezon 1982/1983: 79.
• sezon 1983/1984: 35.
• sezon 1984/1985: 31.
• sezon 1985/1986: 20.
• sezon 1986/1987: 17.
• sezon 1987/1988: 15.
• sezon 1988/1989: 14.
• sezon 1989/1990: 18.
• sezon 1990/1991: 57.
• sezon 1991/1992: 46.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

1. Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 2. miejsce
2. Pfronten – 16 stycznia 1987 (zjazd) – 2. miejsce
3. Calgary – 8 marca 1987 (zjazd) – 3. miejsce
4. Leukerbad – 12 grudnia 1987 (supergigant) – 3. miejsce
5. Aspen – 5 marca 1988 (zjazd) – 2. miejsce
6. Schladming – 26 listopada 1988 (supergigant) – 3. miejsce
7. Val d’Isère – 2 grudnia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
8. Vail – 2 grudnia 1989 (supergigant) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.)