French
DeutschRebeka Masarova – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(52129568263)_edited.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1999 |
| Wzrost | 186 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 62 (11 grudnia 2023) |
| Australian Open | 2R (2024) |
| Roland Garros | 1R (2023) |
| Wimbledon | 2R (2023) |
| US Open | 2R (2021, 2023) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 1 WTA 125, 8 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 136 (16 stycznia 2023) |
| Australian Open | 2R (2024) |
| Roland Garros | 1R (2023) |
| Wimbledon | 2R (2023) |
Rebeka Masarova (ur. 6 sierpnia 1999 w Bazylei) – hiszpańska tenisistka (do stycznia 2018 reprezentująca Szwajcarię[1]), mistrzyni juniorskiego French Open 2016 w grze pojedynczej dziewcząt.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Matka tenisistki jest Hiszpanką, a ojciec Słowakiem. Urodziła się w Bazylei, rodzinnym mieście Rogera Federera. Inspiracją do gry w tenisa był obejrzany przez nią mecz Federera w jego pierwszym finale wimbledońskim w 2003 roku.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W 2016 roku dotarła do finału wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry pojedynczej dziewcząt. Pokonała w nim czternastoletnią Amandę Anisimovą 7:5, 7:5.
W 2017 roku osiągnęła finał Australian Open w singlu dziewcząt. Przegrała w nim z Martą Kostiuk 5:7, 6:1, 4:6.
W czerwcu 2022 triumfowała w zawodach cyklu WTA 125 w Walencji. Razem z Alioną Bolsovą w finale debla pokonały 6:0, 6:3 Aleksandrę Panową i Arantxę Rus. W lipcu awansowała do finału rozgrywek singlowych tej samej kategorii w Båstad, ale przegrała w nim z Jang Su-jeong 6:3, 3:6, 1:6.
W styczniu 2023 dotarła do swojego pierwszego finału turnieju rangi WTA 250 w Auckland. W finale przegrała z Coco Gauff 1:6, 1:6.
W karierze wygrała sześć turniejów singlowych i osiem deblowych rangi ITF. 11 grudnia 2023 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 62. pozycję, natomiast 16 stycznia 2023 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 136. miejsce.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 8 stycznia 2023 | Auckland | Twarda |  Coco Gauff | 1:6, 1:6 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 lipca 2022 | Båstad | Ceglana |  Jang Su-jeong | 6:3, 3:6, 1:6 |
Gra podwójna 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 12 czerwca 2022 | Walencja | Ceglana |  Aliona Bolsova |  Aleksandra Panowa Arantxa Rus | 6:0, 6:3 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| 1. | 09/09/2018 |  Badenweiler | Ceglana |  Nina Stadler | 6:2, 7:5 |
| 2. | 10/03/2019 |  Amiens | Ceglana |  Oana Georgeta Simion | 6:0, 6:3 |
| 3. | 23/05/2021 | Castell-Platja d’Aro | Ceglana | Irene Burillo Escorihuela | 6:3, 3:6, 6:2 |
| 4. | 04/07/2021 | Palma del Río | Twarda | Lulu Sun | 6:3, 1:6, 7:6(4) |
| 5. | 18/07/2021 | Vitoria-Gasteiz | Twarda | Ane Mintegi del Olmo | 7:6(3), 6:4 |
| 6. | 23/10/2022 | Hamburg | Twarda |  Ysaline Bonaventure | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| 1. | 09/04/2017 | Dijon | Twarda (hala) |  Diāna Marcinkēviča | Victoria Muntean Anastasija Zaryćka | 6:4, 6:3 |
| 2. | 26/01/2019 | Manacor | Ceglana | Yvonne Cavalle-Reimers | Irina Cantos Siemers Julia Payola | 6:4, 6:3 |
| 3. | 02/02/2019 | Manacor | Ceglana | Claudia Hoste Ferrer |  Rina Saigo Yukina Saigo | 6:3, 7:5 |
| 4. | 08/06/2019 |  Toruń | Ceglana |  Rebecca Šramková | Robin Anderson Anhelina Kalinina | 6:4, 3:6, 10–4 |
| 5. | 28/09/2019 | Walencja | Ceglana | Irina Bara |  Andrea Gámiz Seone Mendez | 6:4, 7:6(2) |
| 6. | 17/07/2021 | Vitoria-Gasteiz | Twarda | Olivia Gadecki | Celia Cerviño Ruiz Olivia Nicholls | 6:3, 6:3 |
| 7. | 29/10/2022 | Les Franqueses del Vallès | Twarda | Aliona Bolsova | Misaki Doi Beatrice Gumulya | 7:5, 1:6, 10–3 |
| 8. | 19/17/2022 | Madryt | Ceglana | Aliona Bolsova |  Lea Bošković Daniela Vismane | 6:3, 6:3 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2016 | French Open | Ceglana | Amanda Anisimova | 7:5, 7:5 |
| Finalistka | 2017 | Australian Open | Twarda | Marta Kostiuk | 5:7, 6:1, 4:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rebeka Masarova switches nationality – TennisForum.com [online], www.tennisforum.com [dostęp 2018-01-13] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-09-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-09-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-09-07] (ang.).