Rebec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rebec na obrazie Gerarda Davida

Rebec (inne nazwy: rebeb, rabe, rubeba[1], erbeb, rubella[1]) – instrument smyczkowy pochodzenia arabskiego lub bizantyjskiego, o owalnym pudle rezonansowym w kształcie gruszki, posiadający trzy struny. Zazwyczaj grano na nim przy pomocy spłaszczonego łuku, podobnego do współczesnego smyczka. Od tego instrumentu wywodzi się hiszpańska mandola.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b rebec, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-07-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Drobner M. Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków, 1960