Rebec – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rebec (inne nazwy: rebeb, rabe, rubeba[1], erbeb, rubella[1]) – instrument smyczkowy pochodzenia arabskiego lub bizantyjskiego, o owalnym pudle rezonansowym w kształcie gruszki, posiadający trzy struny. Zazwyczaj grano na nim przy pomocy spłaszczonego łuku, podobnego do współczesnego smyczka. Od tego instrumentu wywodzi się hiszpańska mandola.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b rebec, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-07-16] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Drobner M. Instrumentoznawstwo i akustyka, Kraków, 1960
Encyklopedia internetowa (typ instrumentu muzycznego):