French
DeutschRay Chapman – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||
| łącznik | |||||
| Pełne imię i nazwisko | Raymond Johnson Chapman | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1891 | ||||
| Data i miejsce śmierci | 17 sierpnia 1920 | ||||
| Odbijał | prawą | ||||
| Rzucał | prawą | ||||
| Debiut | 30 sierpnia 1912 | ||||
| Ostatni występ | 16 sierpnia 1920 | ||||
| Statystyki | |||||
| Średnia uderzeń | 0,278 | ||||
| Uderzenia | 1053 | ||||
| RBI | 364 | ||||
| Runy | 671 | ||||
| Kariera klubowa | |||||
| |||||
Raymond Johnson Chapman (ur. 15 stycznia 1891 w Beaver Dam, zm. 17 sierpnia 1920 w Nowym Jorku) – amerykański baseballista, przez całą karierę zawodnik Cleveland Indians.
Chapman urodził się w Beaver Dam (Kentucky) 15 stycznia 1891 i dorastał w Herrin w Illinois[1]. Do Major League trafił w 1912 jako zawodnik Cleveland Indians[2].
Chapman jest drugim i jak do tej pory ostatnim zawodnikiem Major League Baseball, który zmarł wskutek obrażeń odniesionych w trakcie meczu (pierwszym był Doc Powers[3]). Podczas meczu rozgrywanego 16 sierpnia 1920 roku, Carl Mays (zawodnik New York Yankees), rzucił piłkę, która trafiła prosto w głowę Chapmana; zmarł dzień później w szpitalu. W efekcie śmiertelnego wypadku Chapmana, Major League Baseball uznała za konieczne noszenie kasków, choć nakaz wprowadzono dopiero 30 lat później.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gay, Timothy M.: Tris Speaker: The Rough-and-tumble Life of a Baseball Legend. U of Nebraska Press, 2006, s. 174. ISBN 0-803-22206-8.
- ↑ Poremba, David Lee: The American League: The Early Years. Arcadia Publishing, 2000, s. 125. ISBN 0-738-50710-5.
- ↑ Merron, Jeff (June 22, 2002). „Major Leaguers Who Died In-Season”. espn.com.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vicki Blum Vigil: Cemeteries of northeast Ohio. Stones, symbols stories. Cleveland: Gray Co., 2007. ISBN 978-1-59851-025-6.
- The book The Pitch That Killed, by Mike Sowell, is a history of the Chapman-Mays tragedy.
- The historical novel, The Curse of Carl Mays, by Howard Camerik, also recounts the Chapman-Mays incident.
- The Dan Gutman novel Ray & Me, tells the story of the Chapman incident with a fictional touch as the main character Joe Stoshack travels back in time to try to prevent his death.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- The Death of Ray Chapman – NY Times, 18 August 1920
- Find a grave