Ralf Sievers – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ralf Sievers

Data i miejsce urodzenia	30 października 1961 Lüneburg
Wzrost	175 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub SV Eddelstorf
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 0000–1982 Lüneburger SK 1982–1990 Eintracht Frankfurt 205 (9) 1990–1993 FC St. Pauli 71 (2) 1993–2001 Lüneburger SK
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  RFN U-21  RFN olimpijska
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ralf Sievers (ur. 30 października 1961 w Lüneburgu) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Brat innego piłkarza, Jörga Sieversa.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Sievers karierę rozpoczynał jako junior w SV Eddelstorf. Następnie grał w zespole Lüneburger SK. W 1982 roku trafił do pierwszoligowego Eintrachtu Frankfurt. W Bundeslidze zadebiutował 20 listopada 1982 roku w przegranym 0:2 pojedynku z FC Schalke 04. 10 września 1983 roku w przegranym 1:2 meczu z Kickers Offenbach strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W 1988 roku zdobył z zespołem Puchar RFN, a w 1990 roku zajął z nim 3. miejsce w Bundeslidze.

W 1990 roku Sievers odszedł do innego pierwszoligowego zespołu, FC St. Pauli. Zadebiutował tam 1 września 1990 roku w zremisowanym 0:0 spotkaniu z VfL Bochum. W 1991 roku spadł z zespołem do 2. Bundesligi. W 1993 roku wrócił do Lüneburger SK, gdzie w 2001 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku Sievers został powołany do kadry na Letnie Igrzyska Olimpijskie, podczas których wraz z drużyną zajął 3. miejsce i wywalczył brązowy medal. Siedem lat wcześniej, w 1981 roku wraz z kadrą młodzieżową wygrał Młodzieżowe Mistrzostwa Świata.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Statystyki na Fussballdaten (niem.)