French
DeutschRajmund Moric – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1944 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, inżynier |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm PRL IX kadencji i Sejm V kadencji (1985–1989, 2005–2007) |
| Odznaczenia | |
     | |
Rajmund Moric (ur. 27 czerwca 1944 w Katowicach) – polski polityk, inżynier górnik i związkowiec, poseł IX kadencji Sejmu PRL i V kadencji Sejmu RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia magister inżynier górnik, w 1969 ukończył studia na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej. Początkowo był ratownikiem górniczym. Pracował także jako inspektor BHP w Katowickim Zjednoczeniu Budowlanym. Od 1970 do 2000 pozostawał zatrudniony w KWK „Wujek” w Katowicach (na stanowiskach: stażysta, sztygar, kierownik), a następnie do 2005 jako radca prezesa w Wyższym Urzędzie Górniczym.
Działał jednocześnie w związkach zawodowych. W okresie 1982–1992 przewodniczył Federacji Związków Zawodowych Górników. Z jej ramienia zasiadał w Państwowej Radzie Górnictwa. Od 1984 do 1988 był członkiem komitetu wykonawczego oraz rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. W 2001 zasiadł we władzach Związku Zawodowego Górników w Polsce.
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
Od 1969 do 1990 należał do PZPR, z ramienia której jako reprezentant okręgu bytomskiego zasiadał w Sejmie PRL IX kadencji. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Prac Ustawodawczych. Był delegatem na IX i X Zjazd PZPR. Jako reprezentant strony rządowo-koalicyjnej był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych. W wyborach parlamentarnych w 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora z własnego komitetu wyborczego w okręgu katowickim[1]. W 1993 z grupą związkowców i polityków środowisk narodowych współtworzył Komitet Samoobrony Narodu[2].
Był członkiem komitetu wyborczego Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich w 2005[3]. W tym samym roku wszedł w skład rady krajowej Samoobrony RP i został doradcą władz partii ds. górnictwa. W wyborach w 2005 z jej listy uzyskał mandat poselski na Sejm V kadencji z okręgu gliwickiego liczbą 3091 głosów. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej. Był też członkiem Komisji Gospodarki. Przewodniczył także sześciu podkomisjom (m.in. ds. ustawy o Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ds. ustawy o pomocy społecznej i ds. świadczeń dla cywilnych ofiar wojny). Zasiadał w prezydium partii i klubu parlamentarnego Samoobrony RP.
W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 nie ubiegał się o reelekcję. Wkrótce po tych wyborach zrezygnował z funkcji partyjnych w Samoobronie RP[4] i wycofał się z działalności politycznej.
W 2013 nakładem Wydawnictwa Naukowego „Śląsk” ukazała się jego książka autobiograficzna Byłem przy tym[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej[6].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest żonaty, ma jedno dziecko.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 287
- ↑ Żyrinowski w poniedziałek. rp.pl, 27 stycznia 1994.
- ↑ Silna Samoobrona szansą dla wszystkich. samoobrona.org.pl, 5 sierpnia 2005.
- ↑ Lepper pokieruje Samoobroną jednoosobowo. rp.pl, 15 listopada 2007.
- ↑ Rajmund Moric, Byłem przy tym, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2013.
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 868.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła V kadencji
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2006.