Rajeev Ram – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rajeev Ram
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

18 marca 1984
Denver

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Bryan Smith

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

56 (18 kwietnia 2016)

Australian Open

2R (2013, 2016)

Roland Garros

1R (2010, 2016)

Wimbledon

2R (2013)

US Open

2R (2013, 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

30

Najwyżej w rankingu

1 (3 października 2022)

Australian Open

W (2020)

Roland Garros

QF (2011, 2019, 2020, 2022)

Wimbledon

SF (2016, 2021, 2022)

US Open

W (2021–2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra mieszana)
Strona internetowa

Rajeev Ram (ur. 18 marca 1984 w Denver) – amerykański tenisista pochodzenia hinduskiego, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2020 oraz US Open 2021, 2022 i 2023 w grze podwójnej, a także Australian Open 2019 i 2021 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową rozpoczął w roku 2004.

Wygrywał turnieje z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP Tour odniósł dwa zwycięstwa, oba w Newport na nawierzchni trawiastej, w 2009 i 2015 roku. W pierwszym z nich, jako szczęśliwy przegrany doszedł do finału, w którym pokonał Sama Querreya 6:7(3), 7:5, 6:3[1], w drugim wygrał z Ivo Karloviciem 7:6(5), 5:7, 7:6(2)[2]. Ponadto w lutym 2016 został finalistą rozgrywek w Delray Beach.

W grze podwójnej Ram odniósł trzydzieści triumfów w turniejach ATP Tour z pięćdziesięciu jeden rozegranych finałów.

W 2020 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas Australian Open. Razem z partnerującym mu Joem Salisburym w meczu mistrzowskim wygrali z deblem Max PurcellLuke Saville wynikiem 6:4, 6:2. Rok później ponownie osiągnęli finał, lecz tym razem przegrali z Ivanem Dodigiem i Filipem Poláškiem 3:6, 4:6. Ten sam debel triumfował również w finale US Open w 2021 roku, tym razem pokonując 3:6, 6:2, 6:2 Jamiego Murraya i Bruno Soaresa. Rok później para obroniła tytuł w US Open, wygrywając w ostatnim spotkaniu 7:6(4), 7:5 z Wesleyem Koolhofem i Nealem Skupskim. W tym samym roku z Salisburym zwyciężyli w ATP Finals, pokonując w meczu finałowym duet Nikola MektićMate Pavić 7:6(4), 6:4. W 2023 roku amerykańsko-brytyjski debel ponownie obronili tytuł w US Open, tym razem pokonując w spotkaniu mistrzowskim Rohana Bopannę i Matthew Ebdena 2:6, 6:3, 6:4, a także w Turynie podczas ATP Finals, gdzie wygrali w meczu finałowym z duetem Marcel GranollersHoracio Zeballos 6:3, 6:4.

W grze mieszanej Ram jest zdobywcą srebrnego medalu igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których startował wspólnie z Venus Williams. We wrześniu 2016 roku został finalistą US Open, partnerując Coco Vandeweghe. W 2019 roku razem z Barborą Krejčíkovą zwyciężył podczas Australian Open. Dwa lata później, ponownie z Krejčíkovą, odniósł kolejny triumf na kortach Australian Open.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był 18 kwietnia 2016 roku na 56. miejscu. 3 października 2022 roku został liderem rankingu światowego w grze podwójnej, a zarazem najstarszym zawodnikiem, który po raz pierwszy objął prowadzenie w tym zestawieniu[3].

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 lipca 2009 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Sam Querrey 6:7(3), 7:5, 6:3
Zwycięzca 2. 19 lipca 2015 Newport Trawiasta Chorwacja Ivo Karlović 7:6(5), 5:7, 7:6(2)
Finalista 1. 21 lutego 2016 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Sam Querrey 4:6, 6:7(6)

Gra podwójna (30–21)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 28 sierpnia 2005 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Bobby Reynolds Argentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
4:6, 3:6
Zwycięzca 1. 11 stycznia 2009 Ćennaj Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Szwajcaria Jean-Claude Scherrer
Szwajcaria Stan Wawrinka
6:3, 6:4
Zwycięzca 2. 12 lipca 2009 Newport Trawiasta Australia Jordan Kerr Niemcy Michael Kohlmann
Holandia Rogier Wassen
6:7(6), 7:6(7), 10–6
Zwycięzca 3. 4 października 2009 Bangkok Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Hiszpania Guillermo García-López
Niemcy Mischa Zverev
7:6(4), 6:3
Zwycięzca 4. 25 lipca 2010 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Scott Lipsky Indie Rohan Bopanna
Belgia Kristof Vliegen
6:3, 6:7(4), 12–10
Finalista 2. 6 lutego 2011 Johannesburg Twarda Stany Zjednoczone Scott Lipsky Stany Zjednoczone James Cerretani
Kanada Adil Shamasdin
3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca 5. 13 lutego 2011 San José Twarda (hala) Stany Zjednoczone Scott Lipsky Kolumbia Alejandro Falla
Belgia Xavier Malisse
6:4, 4:6, 10–8
Zwycięzca 6. 27 lutego 2011 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Scott Lipsky Niemcy Christopher Kas
Austria Alexander Peya
4:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca 7. 23 września 2012 Petersburg Twarda (hala) Serbia Nenad Zimonjić Słowacja Lukáš Lacko
Słowacja Igor Zelenay
6:2, 4:6, 10–6
Finalista 3. 13 lipca 2014 Newport Trawiasta Izrael Jonatan Erlich Australia Chris Guccione
Australia Lleyton Hewitt
5:7, 4:6
Zwycięzca 8. 21 czerwca 2015 Halle Trawiasta Południowa Afryka Raven Klaasen Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
7:6(5), 6:2
Finalista 4. 4 października 2015 Kuala Lumpur Twarda (hala) Południowa Afryka Raven Klaasen Filipiny Treat Huey
Finlandia Henri Kontinen
6:7(4), 2:6
Finalista 5. 2 kwietnia 2016 Miami Twarda Południowa Afryka Raven Klaasen Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
7:5, 1:6, 7–10
Finalista 6. 21 maja 2016 Genewa Ceglana Południowa Afryka Raven Klaasen Stany Zjednoczone Steve Johnson
Stany Zjednoczone Sam Querrey
4:6, 1:6
Zwycięzca 9. 19 czerwca 2016 Halle Trawiasta Południowa Afryka Raven Klaasen Polska Łukasz Kubot
Austria Alexander Peya
7:6(5), 6:2
Zwycięzca 10. 2 października 2016 Chengdu Twarda Południowa Afryka Raven Klaasen Hiszpania Pablo Carreño-Busta
Polska Mariusz Fyrstenberg
7:6(2), 7:5
Finalista 7. 9 października 2016 Tokio Twarda Południowa Afryka Raven Klaasen Hiszpania Marcel Granollers
Polska Marcin Matkowski
2:6, 6:7(4)
Finalista 8. 20 listopada 2016 Londyn Twarda (hala) Południowa Afryka Raven Klaasen Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
6:2, 1:6, 8–10
Zwycięzca 11. 26 lutego 2017 Delray Beach Twarda Południowa Afryka Raven Klaasen Filipiny Treat Huey
Białoruś Maks Mirny
7:5, 7:5
Zwycięzca 12. 18 marca 2017 Indian Wells Twarda Południowa Afryka Raven Klaasen Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:7(1), 6:4, 10–8
Finalista 9. 18 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Południowa Afryka Raven Klaasen Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
3:6, 4:6
Zwycięzca 13. 23 lipca 2017 Newport Trawiasta Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Australia Matt Reid
Australia John-Patrick Smith
6:4, 4:6, 10–7
Zwycięzca 14. 1 października 2017 Shenzhen Twarda Austria Alexander Peya Chorwacja Nikola Mektić
Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
6:3, 6:2
Zwycięzca 15. 6 maja 2018 Monachium Ceglana Chorwacja Ivan Dodig Chorwacja Nikola Mektić
Austria Alexander Peya
6:3, 7:5
Finalista 10. 26 maja 2018 Genewa Ceglana Chorwacja Ivan Dodig Austria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
6:3, 6:7(3), 9–11
Finalista 11. 29 lipca 2018 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Ryan Harrison Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
Australia John-Patrick Smith
6:3, 6:7(5), 8–10
Finalista 12. 30 września 2018 Shenzhen Twarda Szwecja Robert Lindstedt Japonia Ben McLachlan
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:7(5), 6:7(4)
Zwycięzca 16. 21 października 2018 Moskwa Twarda (hala) Stany Zjednoczone Austin Krajicek Białoruś Maks Mirny
Austria Philipp Oswald
7:6(4), 6:4
Zwycięzca 17. 4 listopada 2018 Paryż Twarda (hala) Hiszpania Marcel Granollers Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
6:4, 6:4
Finalista 13. 6 stycznia 2019 Brisbane Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Nowa Zelandia Marcus Daniell
Holandia Wesley Koolhof
4:6, 6:7(6)
Zwycięzca 18. 2 marca 2019 Dubaj Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Japonia Ben McLachlan
Niemcy Jan-Lennard Struff
7:6(4), 6:3
Finalista 14. 23 czerwca 2019 Londyn Trawiasta Wielka Brytania Joe Salisbury Hiszpania Feliciano López
Wielka Brytania Andy Murray
6:7(6), 7:5, 5–10
Finalista 15. 20 października 2019 Antwerpia Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Niemcy Kevin Krawietz
Niemcy Andreas Mies
6:7(1), 3:6
Zwycięzca 19. 27 października 2019 Wiedeń Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwycięzca 20. 2 lutego 2020 Australian Open, Melbourne Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Australia Max Purcell
Australia Luke Saville
6:4, 6:2
Finalista 16. 21 lutego 2021 Australian Open, Melbourne Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Chorwacja Ivan Dodig
Słowacja Filip Polášek
3:6, 4:6
Finalista 17. 16 maja 2021 Rzym Ceglana Wielka Brytania Joe Salisbury Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 6:7(4)
Finalista 18. 25 czerwca 2021 Eastbourne Trawiasta Wielka Brytania Joe Salisbury Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 3:6
Zwycięzca 21. 15 sierpnia 2021 Toronto Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
6:3, 4:6, 10–3
Zwycięzca 22. 10 września 2021 US Open, Nowy Jork Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
3:6, 6:2, 6:2
Finalista 19. 31 października 2021 Eastbourne Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
4:6, 2:6
Finalista 20. 21 listopada 2021 Turyn Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(0)
Zwycięzca 23. 17 kwietnia 2022 Monte Carlo Ceglana Wielka Brytania Joe Salisbury Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:4, 3:6, 10–7
Zwycięzca 24. 21 sierpnia 2022 Cincinnati Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Niemcy Tim Pütz
Nowa Zelandia Michael Venus
7:6(4), 7:6(5)
Zwycięzca 25. 9 września 2022 US Open, Nowy Jork Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
7:6(4), 7:5
Zwycięzca 26. 20 listopada 2022 Turyn Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
7:6(4), 6:4
Zwycięzca 27. 27 maja 2023 Lyon Ceglana Wielka Brytania Joe Salisbury Francja Nicolas Mahut
Holandia Matwé Middelkoop
6:0, 6:3
Finalista 21. 13 sierpnia 2023 Toronto Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Salwador Marcelo Arévalo
Holandia Jean-Julien Rojer
3:6, 1:6
Zwycięzca 28. 8 września 2023 US Open, Nowy Jork Twarda Wielka Brytania Joe Salisbury Indie Rohan Bopanna
Australia Matthew Ebden
2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 29. 29 października 2023 Wiedeń Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Stany Zjednoczone Nathaniel Lammons
Stany Zjednoczone Jackson Withrow
6:4, 5:7, 12–10
Zwycięzca 30. 19 listopada 2023 Turyn Twarda (hala) Wielka Brytania Joe Salisbury Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
6:3, 6:4

Gra mieszana (2–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 14 sierpnia 2016 Rio de Janeiro Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Stany Zjednoczone Jack Sock
7:6(3), 1:6, 7–10
Finalista 2. 9 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe Niemcy Laura Siegemund
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 4:6
Zwycięzca 1. 26 stycznia 2019 Australian Open, Melbourne Twarda Czechy Barbora Krejčíková Australia Astra Sharma
Australia John-Patrick Smith
7:6(3), 6:1
Zwycięzca 2. 20 lutego 2021 Australian Open, Melbourne Twarda Czechy Barbora Krejčíková Australia Samantha Stosur
Australia Matthew Ebden
6:1, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Turniej ATP w Newport: Zwycięstwo Rama. sport.pl. [dostęp 2009-10-04]. (pol.).
  2. Marcin Motyka: ATP Newport: Demony sprzed roku wróciły. Ivo Karlović przegrał finał z Rajeevem Ramem. Sportowe Fakty. [dostęp 2015-07-25]. (pol.).
  3. Andrew Eichenholz: Team-Minded Ram Climbs To Doubles World No. 1: ‘It’s Pretty Amazing’. Association of Tennis Professionals, 2022-10-03. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]