Rainer Schönfelder – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rainer Schönfelder
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1977
Bleiburg

Klub

Skiclub Petzen

Wzrost

176 cm

Debiut w PŚ

9.03 1996, Hafjell
(12. miejsce - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

9.03 1996, Hafjell
(12. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

6.02 2000, Todtnau (1. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Turyn 2006 Slalom
brąz Turyn 2006 Kombinacja
Mistrzostwa świata
srebro Bormio 2005 Slalom
srebro Bormio 2005 Drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Schwyz 1996 Kombinacja
złoto Schwyz 1996 Gigant
srebro Schwyz 1996 Slalom
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2003/2004
2. miejsce
2004/2005
3. miejsce
2002/2003

Rainer Schönfelder (ur. 30 czerwca 1977 w Bleiburgu) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji slalomu Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Rainer Schönfelder pojawił się 17 grudnia 1994 roku w Neustift im Stubaital, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziewiąte miejsce. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zwyciężył w gigancie i kombinacji, a w slalomie zdobył srebrny medal.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 9 marca 1996 roku w Hafjell, zajmując dwunaste miejsce w slalomie gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 lutego 2000 roku w Todtnau, zwyciężając w slalomie. Łącznie Schönfelder 22. razy stawał na podium, w tym odniósł jeszcze cztery zwycięstwa w slalomie: 20 lutego 2002 roku w Kitzbühel, 24 listopada 2002 roku w Park City, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen oraz 8 lutego 2004 roku w Adelboden. Ostatni raz w najlepszej trójce zawodów pucharowych znalazł się 27 stycznia 2008 roku w Chamonix, gdzie superkombinację ukończył na trzeciej pozycji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2003/2004, kiedy był dziesiąty w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomistów był również drugi w sezonie 2004/2005, trzeci w sezonie 2002/2003 oraz piąty w sezonie 2001/2002. Zajął także czwarte miejsce w klasyfikacji kombinacji w sezonie 2005/2006.

W 2001 roku wystartował na mistrzostwach świata w St. Anton, gdzie był szósty w slalomie i czwarty w kombinacji, przegrywając walkę o medal ze Szwajcarem Paulem Accolą o 0,36 sekundy. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City nie ukończył rywalizacji w slalomie, a w kombinacji ponownie był czwarty. Tym razem w walce o podium zwyciężył jego rodak, Benjamin Raich, który był lepszy o 0,46 sekundy. Pierwsze medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Bormio w 2005 roku. Najpierw zajął drugie miejsce w slalomie, rozdzielając na podium Raicha oraz Włocha Giorgio Roccę. Następnie razem z Renate Götschl, Benjaminem Raichem, Kathrin Zettel, Michaelem Walchhoferem i Nicole Hosp drugie miejsce zajął także w zawodach drużynowych. Kolejne sukcesy osiągał na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, skąd wrócił z dwoma medalami. W swoim pierwszym stracie, kombinacji alpejskiej, osiągnął dziewiąty czas zjazdu i trzynasty w slalomie, co dało mu trzeci łączny wynik i brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Ted Ligety z USA i Chorwat Ivica Kostelić. Następnie był ósmy w gigancie, a kolejne pięć dni później zdobył brązowy medal w slalomie. W zawodach tych lepsi okazali się dwaj inni Austriacy: Benjamin Raich, który był szybszy o 1,01 sekundy oraz Reinfried Herbst, który wyprzedził Schönfeldera o 0,18 sekundy. Był to piąty przypadek w historii narciarstwa alpejskiego na igrzyskach olimpijskich, w którym całe podium zajęli reprezentanci jednego kraju. Brał także udział w mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku, jednak plasował się poza najlepszą dziesiątką.

Dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Austrii: w 1996 roku był najlepszy w kombinacji, a w 2008 roku zwyciężył w supergigancie. Tuż przed inauguracją sezonu 2013/2014 w Sölden ogłosił, że kończy przygodę z wyczynowym sportem[1]. Przed rozpoczęciem zawodów odbył swój pożegnalny przejazd na trasie giganta, używając sprzętu z lat 70'.

W 2013 roku w parze z Manuelą Stöckl zwyciężył w programie Dancing Stars[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Kombinacja 3:17,56 +1,11 Norwegia Kjetil André Aamodt
DNF 23 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Slalom 1:41,06 - Austria Stephan Eberharter
3. 14 lutego 2006 Włochy Turyn Kombinacja 3:09,35 +1,32 Stany Zjednoczone Ted Ligety
8. 20 lutego 2006 Włochy Turyn Gigant 2:35,00 +1,64 Austria Benjamin Raich
3. 25 lutego 2006 Włochy Turyn Slalom 1:43,14 +1,01 Austria Benjamin Raich

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 5 lutego 2001 Austria Sankt Anton Kombinacja 2:58,25 +1,64 Norwegia Kjetil André Aamodt
6. 10 lutego 2001 Austria Sankt Anton Slalom 1:39,66 +1,20 Austria Mario Matt
10. 6 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 3:18,41 +2,89 Stany Zjednoczone Bode Miller
DNF1 16 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 2:45,93 - Chorwacja Ivica Kostelić
8. 9 lutego 2005 Włochy Bormio Gigant 2:50,41 +2,06 Austria Hermann Maier
2. 12 lutego 2005 Włochy Bormio Slalom 1:41,34 +0,24 Austria Benjamin Raich
2. 13 lutego 2005 Włochy Bormio Drużynowo 26 pkt +3 pkt Niemcy Niemcy
16. 8 lutego 2007 Szwecja Åre Superkombinacja 2:28,99 +1,61 Szwajcaria Daniel Albrecht
25. 14 lutego 2007 Szwecja Åre Gigant 2:19,64 +3,26 Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF1 17 lutego 2007 Szwecja Åre Slalom 1:57,33 - Austria Mario Matt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
32. 16 marca 1995 Norwegia Voss Zjazd 1:41,19 +4,08 Włochy Kurt Sulzenbacher
11. 19 marca 1995 Norwegia Voss Slalom 1:32,12 +3,21 Austria Florian Seer
19. 21 marca 1995 Norwegia Voss Gigant 1:58,91 +4,27 Austria Christoph Gruber
12. 27 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Zjazd 1:31,08 +2,36 Szwajcaria Ambrosi Hoffmann
12. 28 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Supergigant 1:26,76 +1,33 Szwajcaria Didier Défago
1. 1 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Gigant 2:03,09 - -
2. 3 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Slalom 1:31,71 +0,67 Austria Benjamin Raich
1. 3 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Kombinacja 36,03 pkt - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Niemcy Todtnau – 6 lutego 2000 (slalom)
  2. Austria Kitzbühel – 20 lutego 2002 (slalom)
  3. Stany Zjednoczone Park City – 24 listopada 2002 (slalom)
  4. Japonia Shiga Kōgen – 8 marca 2003 (slalom)
  5. Szwajcaria Adelboden – 8 lutego 2004 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Włochy Madonna di Campiglio – 19 grudnia 2000 (slalom) – 3. miejsce
  2. Szwajcaria Wengen – 14 stycznia 2001 (slalom) – 2. miejsce
  3. Słowenia Kranjska Gora – 5 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
  4. Austria Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
  5. Stany Zjednoczone Park City – 23 listopada 2003 (slalom) – 2. miejsce
  6. Szwajcaria Wengen – 18 stycznia 2004 (slalom) – 2. miejsce
  7. Austria Kitzbühel – 25 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
  8. Włochy Sestriere – 14 marca 2004 (slalom) – 2. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 5 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
  10. Austria Flachau – 22 grudnia 2004 (slalom) – 2. miejsce
  11. Szwajcaria Lenzerheide – 13 marca 2005 (slalom) – 3. miejsce
  12. Austria Sölden – 23 października 2005 (gigant) – 3. miejsce
  13. Francja Val d’Isère – 13 grudnia 2005 (superkombinacja) – 2. miejsce
  14. Francja Chamonix – 3 lutego 2006 (superkombinacja) – 2. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 30 listopada 2006 (superkombinacja) – 3. miejsce
  16. Austria Kitzbühel – 20 stycznia 2008 (kombinacja) – 3. miejsce
  17. Francja Chamonix – 27 stycznia 2008 (superkombinacja) – 3. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Solid Start and a Spontaneous Goodbye. voelkl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-13)]. (ang.)
  2. ↑ Rainer Schönfelder ist "Dancing Star 2013" (niem.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rainer_Schönfelder&oldid=70440898”