Rafał Mucha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rafał Mucha
Data i miejsce urodzenia

10 października 1972
Gryfino

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, menedżer

Alma Mater

Uniwersytet Szczeciński

Stanowisko

poseł na Sejm VIII kadencji (2019)

Rafał Mucha (w pierwszym rzędzie, trzeci od lewej)

Rafał Marek Mucha (ur. 10 października 1972 w Gryfinie[1]) – polski samorządowiec, polityk i menedżer, w 2019 poseł na Sejm VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia magisterskie z ekonomii (1996) i prawa (2012) na Uniwersytecie Szczecińskim[1]. Na tej uczelni kształcił się także podyplomowo w zakresie rachunkowości i zarządzania projektami europejskimi, zdobył również uprawnienia księgowego. Rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego[1][2]. Pracował jako referent i naczelnik wydziału w Banku Pekao. Przez 12 lat pozostawał prezesem Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych w Gryfinie. Od 2016 był wicedyrektorem, a od 2017 dyrektorem Zespołu Elektrowni Dolna Odra[3].

Początkowo działał w Unii Wolności, później związał się z lokalnym Bezpartyjnym Blokiem Samorządowym burmistrza Henryka Piłata[4]. W 2006[5], 2010[6] i 2014[7] był wybierany do rady powiatu gryfińskiego (najpierw z ramienia BBS, a w 2014 z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego). W 2014 kandydował także z ramienia własnego komitetu na burmistrza Gryfina. W drugiej turze uzyskał 45,25% poparcia, przegrywając z Mieczysławem Sawarynem[8].

Później związał się z Prawem i Sprawiedliwością. Z jego listy w 2015 bez powodzenia kandydował do Sejmu w okręgu szczecińskim, otrzymując 5000 głosów[9] i zajmując siódme miejsce wśród kandydatów PiS (partii przypadło w tym okręgu 5 miejsc w Sejmie). 12 czerwca 2019 objął mandat posła w miejsce wybranego do Europarlamentu Joachima Brudzińskiego (po rezygnacji Haliny Szymańskiej)[10][11]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskał poselskiej reelekcji[12]. W 2020 wszedł w skład zarządu przedsiębiorstwa Enea[13]; objął funkcję wiceprezesa zarządu. Został odwołany z zarządu spółki w listopadzie 2023[14]. W wyborach w tym samym roku ponownie był kandydatem PiS do Sejmu[15]. W 2024 bez powodzenia ubiegał się o urząd burmistrza Gryfina[16].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest starszym bratem Pawła Muchy[17], zastępcy szefa Kancelarii Prezydenta RP w okresie prezydentury Andrzeja Dudy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-08-17].
  2. ↑ Alicja Wirwicka: Poseł Nitras o nowym dyrektorze ZEDO: nepotyzm. Rafał Mucha: spotkamy się w sądzie. onet.pl, 7 kwietnia 2017. [dostęp 2019-06-13].
  3. ↑ Andrzej Kraśnicki: Od sprzątania miasta do kierowania elektrownią. Kariera brata ważnego człowieka z PiS. wyborcza.pl, 6 kwietnia 2019. [dostęp 2019-06-13].
  4. ↑ Po wyborach do europarlamentu 2019. Joachima Brudzińskiego zastąpi w Sejmie Rafał Mucha. wyborcza.pl, 5 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2019-06-13].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2019-06-13].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-06-13].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-06-13].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2019-06-12].
  10. ↑ M.P. z 2019 r. poz. 513
  11. ↑ Zmiany na Wiejskiej po wyborach do Parlamentu Europejskiego. sejm.gov.pl, 12 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  13. ↑ Rafał Mucha został powołany na członka zarządu Enei ds. finansowych. money.pl, 10 grudnia 2020. [dostęp 2022-08-16].
  14. ↑ Wiceprezes państwowej spółki odwołany z zarządu. Odpowiadał za finanse. businessinsider.com.pl, 21 listopada 2023. [dostęp 2024-01-03].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-15].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-08].
  17. ↑ Rafał Mucha już w poselskiej ławie!. egryfino.pl, 12 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rafał_Mucha&oldid=73544562”