Rafał Bruski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rafał Bruski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1962
Bydgoszcz

Prezydent Bydgoszczy
Okres

od 14 grudnia 2010

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Konstanty Dombrowicz

Wojewoda kujawsko-pomorski
Okres

od 29 listopada 2007
do 13 grudnia 2010

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Zbigniew Hoffmann

Następca

Ewa Mes

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Pożegnanie żołnierzy udających się na misję w Afganistanie

Rafał Bruski (ur. 1 lipca 1962 w Bydgoszczy) – polski polityk, urzędnik samorządowy, w latach 2007–2010 wojewoda kujawsko-pomorski, od 2010 prezydent Bydgoszczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

W 1981 zdał maturę w VI Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy i rozpoczął studia w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni, które ukończył z tytułem zawodowym magistra inżyniera na Wydziale Nawigacyjnym. Odbył także studia licencjackie na kierunku finanse i bankowość na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, a także studia podyplomowe w zakresie rachunkowości i finansów (na AE w Poznaniu) i prawa podatkowego Unii Europejskiej (na UMK). W 2005 zdał egzamin państwowy uprawniający do wykonywania zawodu doradcy podatkowego.

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

Od 1986 do 1992 był zatrudniony w Polskich Liniach Oceanicznych jako oficer nawigator. Od 1994 do 2005 pracował w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy, od 1998 jako inspektor kontroli skarbowej. Krótko prowadził kancelarię doradztwa podatkowego.

Został działaczem Platformy Obywatelskiej. W latach 2006–2007 pełnił funkcję zastępcy prezydenta Bydgoszczy, odpowiedzialnego m.in. za strategię i rozwój miasta, pozyskiwanie funduszy unijnych, obsługę inwestorów, edukację oraz sport. 29 listopada 2007 został powołany na stanowisko wojewody kujawsko-pomorskiego.

W wyborach w 2010 kandydował na urząd prezydenta Bydgoszczy, wygrywając I turę z wynikiem około 43,3% głosów[1]. 5 grudnia tego samego roku zwyciężył w II turze wyborów z dotychczasowym prezydentem Konstantym Dombrowiczem z wynikiem 59,2% głosów[2]. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, pokonując w II turze głosowania swojego poprzednika (dostał 57,1% głosów)[3].

W 2015 był jednym z założycieli komitetu wyborczego Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich[4]. W 2018 ponownie został kandydatem na prezydenta Bydgoszczy jako przedstawiciel koalicji PO i Nowoczesnej (w ramach Koalicji Obywatelskiej). Uzyskał reelekcję w I turze, otrzymując 54,6% głosów[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwoje dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-04-23].
  2. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-04-23].
  3. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-04-23].
  4. Bronisław Komorowski pierwszym zarejestrowanym kandydatem. popieramkomorowskiego.pl, 18 marca 2015. [dostęp 2015-04-23].
  5. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
  6. Odznaczenia z okazji Dnia Samorządu Terytorialnego. prezydent.pl, 27 maja 2015. [dostęp 2015-05-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]