Radosław (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Radosław, Redosław, Radsław, Redsławsłowiańskie imię męskie. Powstało ono jako złożenie dwóch członów: przymiotnikowego Rado- (motywowanego przez: rad – ‘być zadowolonym, chętnym, cieszyć się’; radzić – ‘troszczyć się, dbać o coś’; radzić – ‘udzielać rady’)[1] oraz rzeczownikowego -sław (‘sława’)[2]. W Polsce imię to odnotowano po raz pierwszy w 1173 (w zlatynizowanej formie) jako Radozlaus[3].

Do staropolskich form pochodnych tego imienia zaliczają się również m.in.: Racsław, Racław, Ratsław, Recsław, Recław, Retsław, Rasław, Radost, Radosz.

Żeńskie odpowiedniki: Radosława, Radsława, Redsława

Podobne imiona: Radociech, Radogost, Radomił, Radomir, Radowit, Radowuj, Radsuł, Radzim, Radek

Imieniny

[edytuj | edytuj kod]

Znane osoby noszące imię Radosław

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Trudno z całą pewnością stwierdzić, który z wymienionych trzech leksemów motywował to imię. Zob. Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut: Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1, Odapelatywne nazwy osobowe. Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN, 2000, s. 247. ISBN 83-85579-63-X.
  2. Jan Grzenia: Słownik imion. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 275. ISBN 978-83-01-15644-2.
  3. Witold Taszycki [red.]: Słownik staropolskich nazw osobowych, t. IV, z. 3, Pstrocha - Rżeniec. Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976, s. 421.