Rada Ligi Narodów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rada Ligi Narodów – jeden z najważniejszych organów Ligi Narodów, który został powołany 16 stycznia 1920 r. w Genewie. Program rady dotyczył podejmowania różnych decyzji w sprawach pokojowych na świecie po I wojnie światowej. Działania rady nie były ściśle określone, co powodowało liczne spory kompetencyjne ze Zgromadzeniem Ligi.

W skład rady początkowo wchodziło 4 stałych członków (Wielka Brytania, Francja, Włochy, Japonia) oraz 12 niestałych członków, którzy byli wybierani na 3-letnią kadencję. Liczba członków rady wielokrotnie ulegała zmianom z określoną tendencją wzrostową.