Rada Federalna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rada Federalna (niem. Bundesrat) – organ władzy centralnej głównie w państwach niemieckojęzycznych. W języku polskim zwana jest także Radą Związkową. W Niemczech i Austrii jest przedstawicielstwem krajów związkowych i organem władzy ustawodawczej w zakresie ogólnofederalnym obok drugiej izby parlamentu - w Niemczech obok Bundestagu, a w Austrii obok "Rady Narodowej" (Nationalrat). Funkcjonowała także w Związku Północnoniemieckim w latach 1866-1871 i II Rzeszy w latach 1871–1918 i skupiała przedstawicieli książąt, reprezentujących państwa niemieckie (Badenię, Bawarię, Prusy itp.).

W Szwajcarii Rada Federalna jest natomiast najwyższym organem władzy wykonawczej, składającym się z siedmiu członków, wybieranych na cztery lata przez Zgromadzenie Federalne (Bundesversammlung).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ustroje konstytucyjne państw współczesnych, red. P. Sarnecki, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.