Pudens – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Pudens
Ilustracja
XIII-wieczna ikona przedstawiająca wizerunek św. Pudensa
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

19 maja

Pudens – postać z Nowego Testamentu, święty katolicki, rzymski senator.

Wymieniony w końcowym pozdrowieniu napisanego przez św. Pawła ok. 67 roku, w czasie drugiego uwięzienia w Rzymie drugiego Listu do Tymoteusza (4, 21 BT) żyjący w I wieku rzymianin, który ofiarował chrześcijanom swój dom[1][2][3]. Postać św. Pudensa wpleciona została w legendy związane z osobami św. Praksedy i św. Pudencjany. Jego wspomnienie obchodzone jest 19 maja.

Zaliczany do grona Siedemdziesięciu dwóch uczniów, wyznaczonych przez Jezusa Chrystusa by głosić Dobrą Nowinę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2 Tm 4,21
  2. St. Pudens. [dostęp 2009-08-06]. (ang.).
  3. Obecnie zachowane fragmenty świątyni wybudowanej na miejscu tego domu pochodzą z lat 387-398.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]