Przystajń – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przystajń
wieś
Ilustracja
Kościół Świętej Trójcy z ratuszem
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

kłobucki

Gmina

Przystajń

Liczba ludności (2021)

2306 [1]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-141[2]

Tablice rejestracyjne

SKL

SIMC

0143900

Położenie na mapie gminy Przystajń
Mapa konturowa gminy Przystajń, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Przystajń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Przystajń”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przystajń”
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego
Mapa konturowa powiatu kłobuckiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przystajń”
Ziemia50°53′00″N 18°41′25″E/50,883333 18,690278[1]

Przystajńwieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Przystajń[3][4], w Częstochowskim Obszarze Rudonośnym.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wieś jest siedzibą gminy Przystajń.

Przez Przystajń przebiega droga wojewódzka nr 494.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie Przyestan villa wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[5].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Przystajń[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0143917 Borlocha część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość powstała w drugiej połowie XIV wieku w akcji kolonizacyjnej Władysława Opolczyka, który otrzymał od Ludwika Węgierskiego przyległe do Księstwa Opolskiego obszary Królestwa Polskiego. W 1374 książę Władysław wydał prawo na założenie tu kuźnicy (huty). Pierwsze źródłowe potwierdzenia funkcjonowania miejscowości pochodzą z 1385 i 1394 roku[6]. W 1405 powstała parafia dekanatu Lelów archidiecezji krakowskiej. Jako właściciela miejscowości Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis napisanej w latach (1470-1480) podaje ród Mikołajowskich herbu Wysz[5]. Znaczący rozwój nastąpił po 1590, kiedy Mikołaj Wolski herbu Półkozic, Marszałek Wielki Koronny i starosta krzepicki, unowocześnił zakład hutniczy.

Po II rozbiorze Polski miejscowość przejściowo była pod panowaniem pruskim do czasu utworzenia (Księstwa Warszawskiego, choć pozostała blisko granicy z Królestwem Prus (od 1871 Niemcami).

W pierwszej połowie 1936 roku dochodzi do ekscesów o podłożu antysemickim[7].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Ludzie związani z Przystajnią[edytuj | edytuj kod]

W Przystajni urodzili się m.in.:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112362
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1047 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”. Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.211.
  6. Historia gminy Przystajń
  7. Szymon Rudnicki, Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2015, s. 464, ISBN 978-83-7666-363-0, ISBN 978-83-7666-412-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Herba, Dzieje Konopisk i okolic, Konopiska 2004.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]