Przemysław Czerwiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przemysław Czerwiński

Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1983 Piła
Wzrost	184 cm
Informacje klubowe
Klub	Gwardia Piła (1998–2004) MKL Szczecin (2004–2012) Ośrodek Skoku o Tyczce Szczecin (od 2012)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Europy brąz Barcelona 2010 skok o tyczce
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Przemysław Czerwiński (ur. 28 lipca 1983 w Pile) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w skoku o tyczce. Wielokrotny reprezentant kraju, medalista mistrzostw Polski. Brązowy medalista mistrzostw Europy (2010).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Gwardii Piła, jego trenerem był Piotr Chrząszcz^[1]. Międzynarodową karierę rozpoczynał od startu w mistrzostwach świata juniorów młodszych w 1999 roku^[2] oraz od zajęcia 7. miejsca w mistrzostwach Europy juniorów w roku 2001^[3].

W 2003 przeniósł się do Szczecina, gdzie jego trenerem został Wiaczesław Kaliniczenko, zawodnikiem klubu MKL Szczecin został jednak z przyczyn formalnych dopiero we wrześniu 2004^[4].

Piąty zawodnik uniwersjady w Izmirze (2005). W 2006 roku zajął 5. miejsce w mistrzostwach Europy. Bez powodzenia startował w halowych mistrzostwach świata (2006) oraz w halowym czempionacie Starego Kontynentu (2007). Na treningu podczas mistrzostw świata w Osace (2007) złamał rękę i nie mógł wystartować w konkursie^[5]. 30 lipca 2008 podczas mityngu w Szczecinie wypełnił minimum (5,70) uprawniające go do startu podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. Czerwiński pomyślnie przeszedł eliminacje konkursu olimpijskiego i 22 sierpnia w olimpijskim finale z wynikiem 5,45 m zajął 11. miejsce. Zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Europy w Barcelonie (2010) – po tym sukcesie został wybrany sportowcem roku w plebiscycie szczecińskiego oddziału Gazety Wyborczej^[6]. Halowy sezon 2011 rozpoczął od nieudanych występów (dwa konkursy bez zaliczonej wysokości), gdy prześwietlenie wykazało kontuzję kostki lewej nogi Czerwiński postanowił zakończyć sezon halowy, przez co nie wystąpił na halowych mistrzostwach Europy w Paryżu^[7], oraz opuścił sezon letni^[8][9]. Do startów powrócił dopiero w styczniu 2012^[10]. Wkrótce potem został zawodnikiem Ośrodka Skoku o Tyczce w Szczecinie, jego trenerem pozostał Wiaczesław Kaliniczenko^[11]. Na mistrzostwach Europy w 2012 odpadł w eliminacjach, nie zaliczając żadnej wysokości^[12]. Był to jego ostatni start na imprezie mistrzowskiej rangi międzynarodowej.

Reprezentant Polski w pucharze Europy oraz drużynowych mistrzostwach Europy. Trzykrotny złoty medalista mistrzostw Polski seniorów (Bydgoszcz 2006, Poznań 2007 oraz Szczecin 2008) ma w dorobku także sześć srebrnych krążków krajowego czempionatu (Bydgoszcz 2001, Bielsko-Biała 2003, Bydgoszcz 2004, Biała Podlaska 2005^[13], Bielsko-Biała 2012 – po dyskwalifikacji Piotra Liska^[14] i Toruń 2013) oraz jeden brązowy (Bydgoszcz 2009). Ostatni raz w finale mistrzostw Polski wystąpił w 2015, zajmując 4. miejsce.

Wielokrotnie stawał na podium halowych mistrzostw Polski zdobywając podczas tej imprezy cztery złota (Spała 2003, Spała 2004, Spała 2006 i Spała 2008) pięć srebr (Spała 2002^[15], Spała 2005, Spała 2007, Spała 2010 oraz Spała 2012) i cztery brązy (Spała 2001^[16], Spała 2013, Sopot 2014, Sopot 2015). Ma w dorobku także medale z mistrzostw Polski juniorów oraz z młodzieżowych mistrzostw kraju. W 2005 roku podczas zawodów w Paryżu Czerwińsku ustanowił rekord Polski w kategorii młodzieżowców wynikiem 5,65^[17].

Oficjalnie zakończył karierę w 2017^[18].

W roku 2010 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi^[19].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Na stadionie

• skok o tyczce – 5,80 m (24 czerwca 2006, Żukowski)

W hali

• skok o tyczce – 5,82 m (6 marca 2010, Donieck) – 5. wynik w historii polskiej lekkoatletyki^[20]

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
1999	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Bydgoszcz	el. – 13. miejsce	4,60
2001	Mistrzostwa Europy juniorów	Grosseto	7. miejsce	5,15
2002	Superliga pucharu Europy	Annecy	7. miejsce	4,85
2002	Mistrzostwa świata juniorów	Kingston	8. miejsce	5,30
2003	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	el. – 5. miejsce[21]	5,20
2004	Halowy puchar Europy	Lipsk	6. miejsce	5,20
2005	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Erfurt	7. miejsce	5,50
2005	Uniwersjada	Izmir	5. miejsce	5,50
2006	Halowe mistrzostwa świata	Moskwa	el. – 10. miejsce	5,65
2006	Superliga pucharu Europy	Malaga	5. miejsce	5,35
2006	Mistrzostwa Europy	Göteborg	5. miejsce	5,65
2007	Halowe mistrzostwa Europy	Birmingham	el. – 16. miejsce	5,40
2008	Superliga pucharu Europy	Annecy	2. miejsce	5,55
2008	Igrzyska olimpijskie	Pekin	11. miejsce	5,45
2010	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	2. miejsce	5,60
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	3. miejsce	5,75
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	el. –	NM

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Przemysław Czerwiński w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 11 stycznia 2012].
• Przemysław Czerwiński w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) [dostęp 11 stycznia 2012].
• Przemysław Czerwiński, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-01-11]  (ang.).
• Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.) [dostęp 11 stycznia 2012].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• MaciejM. Petruczenko MaciejM., Przemysław Czerwiński: W willi z Jewgienią [online], sports.pl [dostęp 2010-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03]  (pol.).
• Przemysław Czerwiński: Motywacji mi nie brakuje [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-01-07]  (pol.).
• Przez kontuzje brakuje systematycznośc [online], Sport.pl Gazeta Wyborcza Szczecin [dostęp 2011-06-17]  (ang.).