Prokopi Dżaparidze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prokopi Dżaparidze na znaczku poczty ZSRR

Prokopi Aprasjonowicz Dżaparidze (gruz. პროკოფი აპრასიონის ძე ჯაფარიძე, ur. 3 stycznia?/15 stycznia 1880, zm. 20 września 1918 w Krasnowodsku) – gruziński komunista, działacz bolszewicki na terenie Azerbejdżanu, jeden z 26 komisarzy Komuny Bakijskiej.

Młodość i wczesna działalność[edytuj | edytuj kod]

Zdobył wykształcenie wyższe w Instytucie Nauczycielskim w Tbilisi. W SDPRR działał od 1898, należał ponadto do założycieli Hümmətu i był szczególnie aktywny w środowiskach muzułmańskich.

Po rewolucji lutowej został wybrany do bakijskiego komitetu partii bolszewickiej, w grudniu 1917 został zastępcą przewodniczącego, a w styczniu przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Rady Robotniczej Baku. W marcu 1918 brał udział w stłumieniu buntu azerskiego w Baku. W Komunie Bakijskiej pełnił funkcję komisarza spraw wewnętrznych, a następnie komisarza ds. żywności.

20 września 1918 został rozstrzelany na mocy decyzji lokalnego rządu eserowskiego i za aprobatą brytyjskiej misji wojskowe razem z pozostałymi działaczami Komuny Bakijskiej.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. L. Bazylow, J. Sobczak, Encyklopedia rewolucji październikowej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, s. 33, 101 i 131-133.