Prezydent Włoch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prezydent Republiki Włoskiej
Presidente della Repubblica Italiana
Ilustracja
Sztandar Prezydenta Republiki Włoch
Obecny
Obecny Prezydent Republiki Włoskiej
Sergio Mattarella
Stanowisko
Państwo

 Włochy

Data utworzenia

14 lipca 1946

Pierwszy

Enrico De Nicola

Obecny

Sergio Mattarella

Obecny od

3 lutego 2015

Siedziba

Kwirynał

Strona internetowa
Włochy
Godło Włoch
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Włoch

Wikiprojekt Polityka

Prezydent Republiki Włoskiej (wł. Presidente della Repubblica Italiana) – głowa państwa włoskiego reprezentująca jedność narodową, urząd przewidziany na mocy Konstytucji Włoch.

Prezydent Republiki jest wybierany przez połączone izby parlamentu (Izbę Deputowanych i Senat) na wspólnym posiedzeniu z jednoczesnym udziałem przedstawicieli włoskich regionów. Wybór następuje w głosowaniu tajnym. Obowiązuje większość 2/3 elektorów, jednak po trzecim głosowaniu wymóg ten ogranicza się do większości bezwzględnej. Prezydentem Republiki może zostać wybrany każdy obywatel, który ukończył 50 lat, a także posiada pełnię praw obywatelskich. Kadencja trwa siedem lat, urzędu nie można łączyć z innymi stanowiskami. W razie opróżnienia stanowiska obowiązki Prezydenta Republiki wykonuje przewodniczący Senatu[1][2]. Prezydent po zakończeniu kadencji uzyskuje mandat senatora dożywotniego.

Kompetencje Prezydenta Republiki mają charakter głównie reprezentacyjny, należą do nich możność wystosowania orędzia do izb parlamentu, zarządzanie wyborów, promulgacja ustaw, akredytacja przedstawicieli dyplomatycznych, zwierzchność nad siłami zbrojnymi, przewodniczenie Najwyższej Radzie Sądownictwa, stosowania prawa łaski, nadawanie odznaczeń. Akty Prezydenta Republiki wymagają dla swojej ważności kontrasygnaty właściwego ministra[1][2].

Urząd Prezydenta Republiki przewidziała powojenna konstytucja. Podobne stanowisko istniało jednak w okresie Republiki Włoskiej (1802–1805), zajmował je wówczas Napoleon Bonaparte.

Prezydenci Republiki Włoskiej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prezydenci Włoch.
Prezydent Zdjęcie Początek
kadencji
Koniec
kadencji
Partia[3]
1. Enrico De Nicola Enrico De Nicola 1 stycznia 1948[4] 12 maja 1948 PLI
2. Luigi Einaudi Luigi Einaudi 12 maja 1948 11 maja 1955 PLI
3. Giovanni Gronchi Giovanni Gronchi 11 maja 1955 11 maja 1962 DC
4. Antonio Segni Antonio Segni 11 maja 1962 6 grudnia 1964[5] DC
5. Giuseppe Saragat Giuseppe Saragat 29 grudnia 1964 29 grudnia 1971 PSDI
6. Giovanni Leone Giovanni Leone 29 grudnia 1971 15 czerwca 1978[6] DC
7. Sandro Pertini Sandro Pertini 9 lipca 1978 29 czerwca 1985[7] PSI
8. Francesco Cossiga Francesco Cossiga 3 lipca 1985 28 kwietnia 1992[8] DC
9. Oscar Luigi Scalfaro Oscar Luigi Scalfaro 28 maja 1992 15 maja 1999[9] DC
10. Carlo Azeglio Ciampi Carlo Azeglio Ciampi 18 maja 1999 15 maja 2006 bezp.
11. Giorgio Napolitano Giorgio Napolitano 15 maja 2006 22 kwietnia 2013 DS
22 kwietnia 2013 14 stycznia 2015[10] bezp.
12. Sergio Mattarella Sergio Mattarella 3 lutego 2015 3 lutego 2022 bezp.
3 lutego 2022

Źródła:[11][12]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zbigniew Witkowski (tłum.): Konstytucja Włoch. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004. [dostęp 2020-01-18].
  2. a b La Costituzione. quirinale.it. [dostęp 2011-03-31].
  3. Według stanu na datę wyboru na daną kadencję.
  4. Od 1 lipca 1946 do 31 grudnia 1947 tymczasowo pełnił obowiązki głowy państwa.
  5. Ustąpił przed końcem kadencji. P.o. został Cesare Merzagora.
  6. Ustąpił przed końcem kadencji. P.o. został Amintore Fanfani.
  7. Ustąpił przed końcem kadencji. P.o. został Francesco Cossiga.
  8. Ustąpił przed końcem kadencji. P.o. został Giovanni Spadolini.
  9. Ustąpił na kilka dni przed końcem kadencji dla przyspieszenia wyboru następcy. P.o. został Nicola Mancino.
  10. Ustąpił przed końcem drugiej kadencji. P.o. został Pietro Grasso.
  11. Italy. rulers.org. [dostęp 2011-03-31]. (ang.).
  12. I Presidenti. quirinale.it. [dostęp 2011-03-31]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]