Preparatyka chemiczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Preparatyka chemiczna – dział chemii obejmujący szczegółowe opisy metod laboratoryjnego otrzymywania związków chemicznych lub preparatów chemicznych (mieszanin związków), w tym opisy stosowanych reakcji chemicznych (na przykład syntez organicznych), przyrządów laboratoryjnych oraz metod wyodrębniania pożądanych produktów z mieszanin zawierających nieprzereagowane substraty i oczyszczania tych produktów (na przykład przez destylację, ekstrakcję, adsorpcję, krystalizację i rekrystalizację, resublimację, chromatografię preparatywną)[1].

Istnieją dwa działy preparatyki chemicznej:

  • preparatyka nieorganiczna
  • preparatyka organiczna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zespół redaktorów Działu Słownictwa Technicznego WNT: Leksykon naukowo–techniczny z suplementem. Wyd. 4. T. A–O. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo–Techniczne, 1989. ISBN 83-204-0967-5. (pol.).