Prądnica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Prądnica – urządzenie przekształcające energię mechaniczną w energię elektryczną^[1]. Jest rodzajem maszyny elektrycznej i generatora elektrycznego. Wytwarzanie energii elektrycznej odbywa się w prądnicach dzięki zjawisku indukcji elektromagnetycznej. Dzieje się to dzięki względnemu ruchowi przewodnika i zewnętrznego pola magnetycznego.

Podział prądnic[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na rodzaj wytwarzanego napięcia prądnice dzieli się na:

• prądu przemiennego
• prądu stałego

Ze względu na budowę i zasadę działania prądnice (generatory) dzieli się na:

• generatory synchroniczne
• generatory asynchroniczne

Budowa i zasada działania[edytuj | edytuj kod]

Głównymi częściami prądnicy jest stojan (nieruchoma część związana z obudową) oraz wirnik (rotor, część wirująca wewnątrz stojana). Uzwojenie cewki umieszczonej w wirniku prądnicy przecina linie pola magnetycznego wytwarzanego przez uzwojenie wzbudzające i dzięki temu indukuje się w nim zmienna siła elektromotoryczna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przed skonstruowaniem prądnic prąd elektryczny uzyskiwano z ogniw chemicznych oraz maszyn elektrostatycznych. Tak uzyskiwana energia elektryczna była bardzo droga.

Pierwszą prądnicę skonstruował w 1831 roku odkrywca indukcji elektromagnetycznej Michael Faraday. Jego prądnica, zwana dyskiem Faradaya lub maszyną jednobiegunową, wytwarzała prąd w wyniku obrotu miedzianego dysku w polu magnetycznym podkowiastych magnesów trwałych. Prądnica ta wytwarzała prąd stały o dużym natężeniu, lecz niewielkim napięciu.

W 1832 roku francuski fizyk Hippolyte Pixii skonstruował prądnicę prądu przemiennego, w której prąd elektryczny był wytwarzany w wyniku obrotu magnesu w pobliżu zwojnicy. Po wprowadzeniu zwojnicy obracającej się w polu magnetycznym magnesu oraz po zastosowaniu komutatora uzyskano prądnicę, w której prąd płynął w jednym kierunku.

Inne[edytuj | edytuj kod]

Rodzajami prądnic są: alternator, turbogenerator, dynamo, dysk Faradaya.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Prądnica

Zobacz hasło prądnica w Wikisłowniku

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Silniki i prądnice z XIX w.