Prąd Wiatrów Wschodnich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prąd Wiatrów Wschodnich, Antarktyczny Prąd Wsteczny (dawniej: Dryf Wiatrów Wschodnich)[1] – zimny prąd morski, płynący wzdłuż wybrzeży Antarktydy, w obrębie Oceanu Południowego.

Prąd Wiatrów Wschodnich opasuje cały kontynent, choć osłabia go przeszkoda w postaci Półwyspu Antarktycznego[2]. Płynie on przeciwnie do Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego, od którego jest dużo słabszy. Prąd Wiatrów Wschodnich transportuje zimą (w pobliżu południka zerowego) do 11 milionów m3 wody na sekundę (11 Sv); latem jest słabszy. Jego natężenie jest silnie zależne od pory roku, jako że lód morski w Antarktyce znacznie powiększa swój zasięg zimą[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Protokół z 72 posiedzenia KSNG, s. 15
  2. ↑ a b The Antarctic Coastal Current. The Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science. [dostęp 2012-11-12].
Prądy morskie
Ocean Arktyczny
Ocean Atlantycki
Ocean Indyjski
Ocean Spokojny
Ocean Południowy
  • Prądy morskie
    Prądy morskie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prąd_Wiatrów_Wschodnich&oldid=67715346”