Powódź (film 1947) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Karol Szczeciński podczas kręcenia Powodzi | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | 1947 |
Kraj produkcji | |
Czas trwania | 13 min |
Reżyseria | |
Zdjęcia | |
Wytwórnia |
Powódź – polski film dokumentalny z 1947 w reżyserii Jerzego Bossaka i Wacława Kaźmierczaka.
Film realizowany jako odcinek Polskiej Kroniki Filmowej dokumentuje powódź, która przeszła wiosną 1947 roku przez kraj zniszczony podczas II wojny światowej[1]. Na zlecenie Bossaka operatorzy filmowali zalane tereny w całej Polsce, w tym dwa warszawskie mosty pękające wskutek naporu kry. Zmontowany materiał pozbawiony był komentarza z offu, a ujęciom przedstawiającym powódź towarzyszyła muzyka klasyczna[1][2]. W 1947 roku Powódź otrzymała nagrodę dla najlepszego filmu dokumentalnego na Festiwalu Filmowym w Cannes[3]. Była to pierwsza powojenna nagroda dla polskiego filmu dokumentalnego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Powódź w bazie filmpolski.pl
- ↑ Powódź [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich [dostęp 2020-03-11] .
- ↑ Agata Łysakowska-Trzoss , Jerzy Bossak – magnat polskiego filmu [online], Histmag.org, 31 lipca 2014 [dostęp 2020-03-11] .
- ↑ Jerzy Bossak [online], Narodowe Centrum Kultury Filmowej [dostęp 2020-03-11] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Powódź w bazie filmpolski.pl
- Powódź w serwisie Ninateka