Potyczka pod Cabezón – Wikipedia, wolna encyklopedia

Potyczka Cabezón

Wojna na Półwyspie Iberyjskim
Czas	12 czerwca 1808
Miejsce	Cabezón de Pisuerga k. Valladolid
Terytorium	Hiszpania
Wynik	zwycięstwo francuskie
Strony konfliktu
Francja, I Cesarstwo Królestwo Hiszpanii
Dowódcy
Jean-Baptiste Bessières Antoine Lasalle Gregorio de la Cuesta
Siły
9 000[1] 300 kawalerii 4700 milicji 4 działa[2]
Straty
50 zabitych nieznane
Położenie na mapie Hiszpanii miejsce bitwy
41°43′59,8800″N 4°38′47,0040″W/41,733300 -4,646390

Potyczka pod Cabezón – starcie zbrojne w początkowym okresie trwania wojen napoleońskich w Hiszpanii 12 czerwca 1808 roku, pomiędzy nieznacznymi siłami hiszpańskiej milicji (zwanymi na wyrost „Armią Kastylii”) i oddziałem Korpusu Armijnego gen. Lasalle z sił pod dowództwem marszałka Bessièresa.

Do starcia doszło w sytuacji, gdy niewielkie siły gen. Cuesty, zebrane z niedobitków dla obrony Starej Kastylii, próbowały zablokować most i drogę wiodącą do Burgos stając przeciw nadciągającym dywizjom francuskim. Zamiast przygotować uziemnione pozycje obronne na przeciwległym brzegu rzeki Pisuerga, Cuesta, wierząc w zapał i ducha bojowego swoich żołnierzy, pchnął swoje wojska przez most do ataku na prawie dwukrotnie liczniejszego przeciwnika z łatwym do przewidzenia skutkiem: weterani konnicy Lasalle’a wprost stratowali nieostrzelanych rekrutów Cuesty i kontynuowali bez przeszkód marsz na Valladolid.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• David Gates: The Spanish Ulcer: A History of the Peninsular War. Cambridge, MA: Da Capo Press, 2001. ISBN 0-306-81083-2.